Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016

Νέα Σουηβία





Στις 17 Δεκεμβρίου 1938 μια γερμανική επιστημονική αποστολή υπό τον Άλφρεντ Ρίτσερ ξεκίνησε από το Αμβούργο και προσάρτησε-σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο- ως μέρος του Ράιχ, μία περιοχή στην Ανταρκτική, η οποία ονομάστηκε, από το ομώνυμο πλοίο, «Νέα Σουηβία». Η αποστολή τελείωσε στις 12 Απριλίου 1939.


Η αποστολή εξερεύνησε την περιοχή της Νέας Σουηβίας, χαρτογράφησε την περιοχή, τράβηξε χιλιάδες εναέριες φωτογραφίες και έδωσε γερμανικά ονόματα στις διάφορες τοποθεσίες. Η περιοχή της Νέας Σουηβίας κάλυπτε περίπου 600.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Από το 1957 διεκδικείται από τη Νορβηγία. 

Ο επικεφαλής της αποστολής Άλφρεντ Ρίτσερ


Deutsche Antarktische Expedition

Οι έρευνες στην Ανταρκτική δεν τελείωσαν με την έναρξη του Β΄Ππ. Πάνω από 100 υποβρύχια χρησιμοποιήθηκαν γι’ αυτόν τον σκοπό, τα οποία μέχρι και σήμερα θεωρούνται χαμένα. Τα χρόνια 1940 μέχρι 1943 το Ράιχ πραγματοποιεί περισσότερες, αυτήν την φορά όμως, μυστικές επιχειρήσεις στη Νέα Σουηβία και ξεκινάει το 42/43 την κατασκευή της περίφημης Βάσης 211, ενός γερμανικού οχυρού στον πάγο. 

Ένα αεροσκάφος τύπου Bv 138 με ένα υποβρύχιο Typ VII C
 στη Νέα Σουηβία

Το σκεπτικό ήταν ότι σε περίπτωση που το Ράιχ κατέρρεε στην ηπειρωτική Γερμανία, θα συνεχιζόταν στην Ανταρκτική. Όταν τελικά οι εχθρικοί στρατοί εισέβαλαν στη Γερμανία, ξεκίνησε η πυρετώδης προσπάθεια να μεταφερθούν υλικό, υψηλή τεχνολογία, απόρρητα έγγραφα και σημαίνοντα πρόσωπα στη Βάση 211 και σε άλλες μυστικές εγκαταστάσεις στις  Άνδεις της Νότιας Αμερικής. 

Υποβρύχιο τύπου U-864

Στις 27 Ιανουαρίου 1947 μια αμερικάνικη «αποστολή εξερεύνησης» έφτασε στη Νέα Σουηβία. Της επιχείρησης αυτής, που ονομάστηκε ‘’Highjump”, ηγείτο ο διάσημος Ναύαρχος Byrd και διέθετε πάνω από 13 πλοία, μεταξύ των οποίων ένα αεροπλανοφόρο και πολλαπλά αντιτορπιλικά με συνολικό πλήρωμα 4.700 άντρες, εκ των οποίων οι 4000 ήταν στρατιώτες!



Ο σκοπός τους: Η καταστροφή της τελευταίας εθνικοσοσιαλιστικής βάσης στον κόσμο: της Βάσης 211.


Έξι με οκτώ μήνες υπολόγιζαν οι Αμερικανοί ότι θα διαρκούσε η τελευταία μάχη του Β΄Ππ. Μέχρι τότε ο μύθος της Νέας Σουηβίας θα έπρεπε να είχε σβήσει ολοκληρωτικά. Τελικά οι 6 με 8 μήνες, έγιναν μόνο 3 εβδομάδες και η επιχείρηση τελείωσε με μια καταστροφή.

Ήδη στην πρώτη αναγνωριστική πτήση εξαφανίστηκαν πολλά αεροπλάνα, η αποστολή έπρεπε να ακυρωθεί και κατέληξε σε άτακτη φυγή. Ο Ναύαρχος Byrd υποχρεώθηκε να σωπάσει και μέχρι σήμερα δεν είναι επισήμως γνωστό, γιατί και από ποιους τράπηκαν σε φυγή.

Ο Ναύαρχος Byrd 

Πολλές φήμες κυκλοφόρησαν, όμως, για την ανώτερη τεχνολογία των Γερμανών. Όμως ο ναύαρχος ξαναεπιστρέφει, και αυτήν τη φορά καλύτερα προετοιμασμένος. Έτσι, το 1955 μια δεύτερη ρωσική-αμερικανική στρατιωτική δύναμη, πάλι υπό την ηγεσία του, καταφθάνει στην Ανταρκτική με 12 πλοία, 3000 άντρες, 200 αεροπλάνα και 300 οχήματα και πρώτα ανοικοδομούν πολλές βάσεις για να προετοιμάσουν το θανατηφόρο χτύπημα. Το καλοκαίρι του 1958 οι Η.Π.Α πυροδοτούν τουλάχιστον δύο ατομικές βόμβες πάνω από την Ανταρκτική.

Ο Βίλχελμ Λάντιγκ ένα πρώην μέλος των SS και αρμόδιος για απόρρητες υποθέσεις του Ράιχ καθώς και συγγραφέας μεταξύ άλλων του βιβλίου «Wolfzeit um Thule», δηλώνει σε ένα βίντεο, το οποίο προβλήθηκε μετά τον θάνατό του, πως και αυτή η επίθεση δεν είχε κανένα αποτέλεσμα, αλλά ότι η βάση τελικά τη δεκαετία του ’60 μεταφέρθηκε στη Νότια Αμερική.

Η οροσειρά «Mühlig Hofmann» 

Eν τω μεταξύ σήμερα, στη δήθεν εγκαταλελειμμένη Νέα Σουηβία υπάρχει από το 1981 πάλι μια ερευνητική βάση της Γερμανίας, αλλά το τι μπορεί να βρίσκεται ακόμα στα ύψη του βουνού «Mühlig Hofmann» και πού ακριβώς αποτραβήχτηκαν οι Γερμανοί του Ράιχ , είναι καθαρά εικασία.

Το, δε, πλοίο «Νέα Σουηβία» βυθίστηκε από το βρετανικό υποβρύχιο Terrapin. Μετά τον πόλεμο ανελκύστηκε από τον βυθό και αφού το γέμισαν με πυρομαχικά, βυθίστηκε  πάλι στο Skagerrak (o πορθμός ανάμεσα στις ακτές Νορβηγίας-Σουηδίας και Δανίας).

Το πλοίο «Νέα Σουηβία»

Στα εκπληκτικά γεγονότα ανήκουν σίγουρα και οι ατομικές δοκιμές των Η.Π.Α στη Νέα Σουηβία. Τον Σεπτέμβριο του 1979 και την 5η Μαρτίου 1986 πραγματοποιούνται δοκιμές στον νορβηγικό τομέα της Ανταρκτικής.

Ιδιαίτερα εκπληκτικό όμως είναι ότι οι Η.Π.Α στην αρχή του πολέμου στο Ιράκ, την 20ή  Μαρτίου του 2003, πυροδότησαν  μια ατομική βόμβα υπόγεια.
Από τις ενδείξεις των σεισμογράφων, εκτιμάται ότι η ισχύς της βόμβας ήταν μεταξύ 20 και 50 κιλοτόννων. 
Μια μόνο μέρα μετά την πυροδότηση της ατομικής βόμβας στη Νέα Σουηβία, οι Η.Π.Α χάνουν χωρίς ίχνη τρία πανάκριβα βομβαρδιστικά στην εισβολή στο Ιράκ. Πρόκειται για ένα βομβαρδιστικό Stealth Β2 “Spirit” και δύο βομβαρδιστικά Stealth  F117A “Nighthawk”. Σύμφωνα με δηλώσεις των στρατιωτικών κύκλων, τα αεροπλάνα λίγο μετά την εισβολή χάνουν την επαφή με τα AWAC και εξαφανίζονται από το ραντάρ.

Στο κέντρο ο Ναύαρχος Καρλ Νταίνιτς

Μέχρι σήμερα, δεν έχει ακουστεί κάτι για τα αεροπλάνα αυτά.
Αυτό ήταν σύμπτωση ή έχουν σχέση αυτά τα συμβάντα; Ο ναύαρχος Νταίνιτς είχε πει:
«Ο γερμανικός υποβρυχιακός στόλος είναι περήφανος που έχτισε για τον Φύρερ σε ένα άλλο κομμάτι της γης, μια ShangriLa, ένα απόρθητο οχυρό.»

Σε κάθε περίπτωση, τα γεγονότα φαίνονται να υποστηρίζουν τη θεωρία για τη Νέα Σουηβία και η υπόθεση αυτή προκαλεί πονοκέφαλο στην αμερικανική κυβέρνηση. Χαρακτηριστική είναι η προσπάθεια αποσιώπησης των στοιχείων και της έρευνας του θέματος. Είναι, επίσης, γεγονός είναι ότι οι λίγοι ερευνητικοί σταθμοί δεν είναι σε θέση να εξερευνήσουν λεπτομερώς την τεράστια περιοχή της Νέας Σουηβίας.  

Το άρθρο είναι βασισμένο στο Neuschwabenland της σελίδας deutscher-freiheitskampf.com


The Stormtrooper