Δευτέρα 30 Απριλίου 2018

Ο Κόσμος περιστρέφεται γύρω Του




Όχι, δεν ήρθε για να δημιουργήσει και να πεθάνει, και απλώς να μείνει στη μνήμη των ανθρώπων. Όχι, δεν έπαψε να υπάρχει από εκείνο το ζοφερό απόγευμα της 30ής Απριλίου 1945. Καθώς  απλωνόταν στη γη το  σκοτάδι, συγχρόνως άρχισε να αχνοφέγγει η νέα ελπίδα.  


73 χρόνια ο Κόσμος  περιστρέφεται γύρω Του. Πιστοί και εχθροί καθορίζονται από Αυτόν. Κι εμείς οι τυχεροί, οι αφυπνισμένοι. Εμείς οι ευλογημένοι, που δεν απαρνηθήκαμε το φως Του, αυτό το φως που φωτίζει την ψυχή, το πνεύμα μας και τη ζωή μας. 

73 χρόνια μετά, κανείς δεν Τον ξέχασε και κανείς δεν νιώθει ότι Εκείνος χάθηκε στον χρόνο. Γιατί ο Ήλιος δεν πέθανε, ο Ήλιος δεν πεθαίνει.



ΧΙΤΛΕΡ ΓΙΑ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ


30 Απριλίου 1945 - 30 Απριλίου 2018


The Stoormtrooper

Παρασκευή 27 Απριλίου 2018

Schild und Schwert





Αναστάτωση έχει προκαλέσει την τελευταία εβδομάδα στην Γερμανία, η διοργάνωση του φεστιβάλ "Schild und Schwert", Ξίφος και Ασπίδα. Ο λόγος; Πρόκειται για ένα διήμερο φεστιβάλ που έλαβε μέρος στην κωμόπολη Όστριτς στις 20 και 21 Απριλίου και διοργανώθηκε από το εθνικιστικό κόμμα NPD, στο οικόπεδο ενός ιδιοκτήτη ξενοδοχείου, που έδωσε την συγκατάθεση του να χρησιμοποιηθεί για τον σκοπό αυτόν. Η 20η Απριλίου έχει ακόμα ιδιαίτερη βαρύτητα στην Γερμανία. Κάθε χρόνο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και η αστυνομία επιδίδονται σε ένα κυνήγι μαγισσών προσπαθώντας να απαγορεύσουν ή να διαλύσουν συγκεντρώσεις Εθνικοσοσιαλιστών. Ως γνωστόν το νομικό καθεστώς είναι ιδιαίτερα αυστηρό και πολλοί χάνουν την ελευθερία τους απλά λόγω της έκφρασης της αποψής τους. Φέτος όμως η μαζικότητα, το μέγεθος και η οργάνωση τού εν λόγω φεστιβάλ που χρησιμοποιεί για αρχικά το SS, προκάλεσε πονοκέφαλο σε πολιτικούς και αριστερούς, με συμμετέχοντες από όλη την Ευρώπη, να έχουν κατακλύσει την μικρή κωμόπολη των 2400 κατοίκων.


Εκατοντάδες αστυνομικοί φρουρούσαν την διοργάνωση και εκτελούσαν ελέγχους στον χώρο του φεστιβάλ αλλά και στους επισκέπτες. Μεγάλο ενδιαφέρον έδειξε και η διεθνής Τύπος, με ρεπόρτερ να καταφτάνουν από όλη την Ευρώπη,.


To φεστιβάλ περιλάμβανε πολλά γνωστά συγκροτήματα, όπως οι Oidoxie, Kategorie C, Battalion 500 και τους Lunikoff, πολιτική συζήτηση και αθλητισμό, πάγκους με ποικίλα εμπορεύματα ενώ πιο μακριά οι κόκκινοι έκαναν αντισυγκέντρωση σε ένα "φεστιβάλ ειρήνης" με ελάχιστους όμως κατοίκους να δίνουν σημασία σε αυτό το θέαμα αθλιότητας που πρόβαλλε.

Παρακάτω μπορείται να βρείτε περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα της διοργάνωσης αυτής: schildundschwertfestival

Για φωτογραφίες πατήστε εδώ.


The Stormtrooper




Παρασκευή 20 Απριλίου 2018

129 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

Αυτοί οι αξιολύπητοι βασιλιάδες, όπως και οι μουχλιασμέ-
νες ιδέες που πρέσβευαν, συνέθεσαν τον πολιτικό κόσμο
μέσα στον οποίο ένα αγόρι, και στη συνέχεια ένας νέος ά-
ντρας, μεγάλωνε, προορισμένος να τους σαρώσει και να
τους καταδικάσει στην αιώνια λήθη, όπως κανένας δεν
είχε κάνει ποτέ πριν. Στην αρχή, ήταν ένα απλό σχολιαρό-
παιδο στο Λιντς, μετά «κρέας για τα κανόνια», που πολε-
μούσε στα χαρακώματα δίπλα σε συμπολεμιστές όμοιους
με αυτόν, τόσο που δεν μπορούσες να τους ξεχωρίσεις
ό,τι κι αν ήταν, ο Αδόλφος Χίτλερ ερχόταν!
H. Heinz, “ΧΙΤΛΕΡ”, εκδ. Θούλη


129 χρόνια μετά τη γέννηση του Χίτλερ μπαίνει κανείς στο πειρασμό να αναρωτηθεί πώς θα ήταν ο κόσμος αν δεν είχε γνωρίσει το επαναστατικό και κοσμοϊστορικό πέρασμά Του; Πώς θα ήταν ο κόσμος, αν ο Αδόλφος Χίτλερ δεν είχε γεννηθεί; Πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς εκείνο το παιδί και τον έφηβο που είχε γεννηθεί στην Αυστρία όταν η δυναστεία των Αψβούργων είχε αρχίσει την καθοδική της πορεία, και ο ίδιος λαχταρούσε την ένωση με τη Γερμανία, και με αυτή την αφορμή συνειδητοποίησε τον εθνικισμό του; Πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς εκείνον τον νεαρό που έχοντας από μικρή ηλικία υποστεί και γνωρίσει τις αντιξοότητες της ζωής, βίωσε στη Βιέννη πρώτα την κοινωνική αδικία, γνώρισε την εξαθλίωση και δυστυχία του λαού, και με αυτή την αφορμή συνειδητοποίησε τον σοσιαλισμό του, ενώ συγχρόνως άρχισε στο μυαλό του να σχεδιάζει το νέο κράτος; Πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς τον νεαρό που λόγω της ευφυΐας και της διορατικότητάς του παρατήρησε με απροκατάληπτο νου και βλέμμα τον ρόλο των εβραίων αρχικά στον εκφυλισμό της τέχνης και των ηθών, και, κατόπιν, στην πολιτική διαφθορά και παρακμή μέσω της χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων και του ελέγχου του Τύπου, και, έτσι, αναγνώρισε τον αντισημιτισμό του; Πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς τον νεαρό που από παιδί διάβαζε ιστορία και για τη φυλετική εξέλιξη της ανθρωπότητας, και, έτσι, πολύ νωρίς παρατήρησε και συνειδητοποίησε την ανώτερη δημιουργικότητα και αξία της Αρίας Φυλής; Πώς θα ήταν ο κόσμος αν δεν είχε υπάρξει ο νεαρός που δεν αφέθηκε να παρασυρθεί από τα δήθεν φιλολαϊκά κηρύγματα των σοσιαλιστών και κομμουνιστών και αμέσως κατάλαβε την υποκρισία και τον διαβρωτικό τους ρόλο; Πώς θα ήταν χωρίς τον νεαρό εθελοντή του Α΄Ππ που πολέμησε γενναία και παρασημοφορήθηκε;  Πώς θα ήταν ο κόσμος σήμερα, αν δεν είχε υπάρξει εκείνος ο νεαρός άνδρας που ένα βράδυ Τετάρτης του 1919 πέρασε την πόρτα μιας μικρής μπυραρίας για να παρακολουθήσει την ταπεινή εκδήλωση λίγων μελών τού Γερμανικού Εργατικού Κόμματος και να αρχίσει από εκεί τη συγκλονιστική του πολιτική δράση; Πώς θα ήταν ο κόσμος αν ο πολιτικός άνδρας Αδόλφος Χίτλερ δεν είχε δημιουργήσει και οργανώσει το πιο σύγχρονο κίνημα στην παγκόσμια πολιτική ιστορία, του οποίου και ηγήθηκε μέχρι το τέλος;


    Ίσως, ο κόσμος θα περιστρεφόταν ακόμη σαν υπνωτισμένος γύρω από τα γεγονότα και τις ιδέες της Γαλλικής και της Οκτωβριανής Επανάστασης. Οι σκλάβοι των τοκογλύφων δεν θα είχαν ξυπνήσει. Θα υπήρχαν, βέβαια, εθνικιστικά κινήματα, ρεύματα και ομάδες, αλλά χωρίς έμπνευση, χωρίς σημείο αναφοράς και καθοδήγηση, σε σύγχυση. Από καιρό, η φυλή ως λέξη και έννοια θα είχε καταργηθεί και θα είχε αντικατασταθεί από άλλες πιο ανώδυνες, όπως ταυτότητα, κουλτούρα, ήθη… Φυλετικές θεωρίες θα υπήρχαν, αόριστες, ασαφείς, γραφικές ίσως, και όσες θα ήταν πιο σοβαρές θα θεωρούνταν ξεπερασμένες. Δεν θα υπήρχε πραγματική φυλετική συνείδηση, γιατί αυτή αναπτύχθηκε και ωρίμασε με τον Χίτλερ, που ενέπνευσε για την ένωση των λευκών λαών χωρίς την κατάργηση των εθνών. 

    Στη Γερμανία, ένωσε τις τάξεις χωρίς να τις καταργήσει. Στη Σταυροφορία Του ένωσε λαούς σαν αδελφούς. Εναντιώθηκε και κήρυξε τον πόλεμο στην τοκογλυφία και τους φορείς της. Πολέμησε για ολόκληρη την Ευρώπη και τον πολιτισμό. Άλλαξε τον ρου της ιστορίας. Και έδωσε στις γενιές που ακολούθησαν πρότυπο και παράδειγμα. Αν σήμερα υπάρχει γνώση και επίγνωση υπάρχει χάρη σε Αυτόν. 

    Όχι, το πέρασμά Του δεν ήταν μάταιο ούτε ανήκει μόνο στο παρελθόν. Το πνεύμα του παραμένει ζωντανό. Πέρα από τα απτά, πρακτικά αποτελέσματα των πράξεων, της πολιτικής και του πολέμου Του, έδωσε στον Κόσμο την ελπίδα και έδειξε τον Δρόμο…

ΧΙΤΛΕΡ ΓΙΑ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ


The Stormtrooper

ΕΤΟΣ 129


πηγή

The Stormtrooper

Τετάρτη 18 Απριλίου 2018

ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΨΕΥΤΟΠΑΤΡΙΩΤΕΣ




    Είναι εύκολο να φωνάζεις πύρινα αντιτουρκικά συνθήματα σε μια ασφαλή συγκέντρωση, μια φορά τον χρόνο, στο κέντρο της Αθήνας, στην πρωτεύουσα του αθηνοκεντρικού κράτους, όπου πάντα οι περισσότεροι πίστευαν ότι «εδώ δεν γίνεται τίποτα», «δεν φτάνει ο Τούρκος μέχρι εδώ». Είναι εύκολο να γράφεις και να λες ύμνους για τον πόλεμο, «τον πατέρα πάντων», «την κατάφαση της ζωής», από την ασφάλεια  του κλειστού σου χώρου σε μια Ελλάδα εκνευριστικά ειρηνική, όταν τίποτα δεν προμηνύει πόλεμο, και έχοντας ενδόμυχα τη σιγουριά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση (ναι, ναι, αυτή η ίδια η ευρωπαϊκή ένωση) θα φροντίσει να μη γίνει ένας πόλεμος με την Τουρκία.


    Είναι δύσκολο, όμως, για κάποιους να τα επαναλάβουν με την ίδια θέρμη όλα αυτά, όταν οι καιροί γίνονται πιο ζόρικοι, όπως σήμερα, και ο πόλεμος είναι μια λογική πιθανότητα. Και πόσω μάλλον όταν για άλλη μία φορά δεν μπορούν να στηριχθούν στον Μόσκοβο (αφού ήταν τόσο αφελείς –ή τόσο φιλάργυροι– και εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στον Μόσκοβο). Τότε τα συνθήματα αλλάζουν. Ο πόλεμος παύει να είναι ο πατέρας πάντων, και αρχίζει να ερμηνεύεται σύμφωνα με τη μαρξιστική θεωρία: γίνεται για τα όπλα, για τα λεφτά, για τα πετρέλαια.  Ο ίδιος ο τούρκος παύει να είναι ο αξιομίσητος εχθρός, και δεν είναι παρά ένα τσιράκι των Αμερικανών. Σε τι διαφέρει αυτή η νοοτροπία από αυτή των προσκυνημένων μπολσεβίκων που υποστήριζαν και υποστηρίζουν ότι για την εισβολή στην Κύπρο φταίνε οι Αμερικανοί και μόνο; Αυτών των μπολσεβίκων που φώναζαν και φωνάζουν «Αμερικανοί φονιάδες των λαών» αλλά ούτε μία στιγμή δεν στράφηκαν κατά των τούρκων, αντιθέτως διοργάνωναν ελληνοτουρκικές φιέστες και προωθούσαν σταθερά την ελληνοτουρκική φιλία. Σε τι διαφέρει αυτή η νοοτροπία από τη νοοτροπία όλων αυτών που αρνούνται επίμονα να δουν στον τούρκο τον προαιώνιο εχθρό, έναν εχθρό που το εθνικό και φυλετικό του μίσος (που πηγάζει από την κατωτερότητά του) δεν τον αφήνει να ησυχάσει αν δεν ταπεινώσει και κατακτήσει και τον τελευταίο Έλληνα, την τελευταία Ελληνίδα, το τελευταίο Ελληνόπουλο, και δεν πατήσει πάνω και στο τελευταίο ελληνικό πετραδάκι. Αντ’ αυτού βλέπουν μόνο ξένες δυνάμεις. Σε τι διαφέρει αυτή η νοοτροπία από τη νοοτροπία όλων εκείνων των προσκυνημένων που το 1996 μετά τα Ίμια έλεγαν «εγώ δεν πολεμάω για τον Σημίτη»; Σε τι διαφέρει από τη νοοτροπία εκείνων που έλεγαν ότι η εθνικοφυλετική Επανάσταση του 1821 έγινε για τα συμφέροντα των τότε Μεγάλων Δυνάμεων (ή ότι είχε ταξικό χαρακτήρα και έγινε κατά των κοτζαμπάσηδων);   Σε τι διαφέρει από τη νοοτροπία του μέντορα των ακροδεξιών ψευτοπατριωτών Ίωνα Δραγούμη, ο οποίος, όταν πλέον είχε δει το φως το αληθινό στον μπολσεβικισμό, ευχήθηκε να τσακίσουν οι μπολσεβίκοι το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία, αυτό το ηρωικό σώμα που πήγε να πολεμήσει τον μπολσεβικισμό με απώτερο στόχο να επιχειρήσει, κατόπιν, την απελευθέρωση της Ανατολικής Θράκης και της Μ. Ασίας; (ημερολόγιο Δραγούμη, 12 Μαρτίου 1919.) Σε τι διαφέρει από τον ραγιαδισμό εκείνων που λίγο πριν την Άλωση έτρεχαν και κρύβονταν στα μοναστήρια, παραδίδοντας ουσιαστικά την Πόλη στους Οθωμανούς;




    Τα σύγχρονα μοναστήρια για να κρυφτεί κανείς και να καλύψει τον φόβο του, την ηττοπάθεια και τον ραγιαδισμό του είναι τα ψευτοπατριωτικά και στο βάθος τους μαρξιστικά ιδεολογήματα, σύμφωνα με τα οποία ο πόλεμος ετοιμάζεται από τους Αμερικανούς και λοιπούς, συνεπώς δεν (μπορεί να) οφείλεται στον εθνικισμό και το φυλετικό μίσος των τούρκων. Οπότε γιατί να πολεμήσει κανείς; Για τα οικονομικά συμφέροντα των ξένων, για τα μιράζ, για τις γεωτρήσεις; Η απάντηση είναι απλή: Για όλα αυτά ίσως μπορεί να πολεμήσουν οι ξένοι. Εμείς θα πολεμήσουμε για την Ελλάδα και τη Φυλή. Και όταν πολεμάς για την Ελλάδα, πολεμάς και για την Ευρώπη –και αντιστρόφως. Και ας μην ξεχνάμε ότι η ιστορία μας είναι γεμάτη από την ηρωική συμπαράσταση Ευρωπαίων στους πολέμους μας, Ευρωπαίων που πολέμησαν όχι για αεροπλάνα και πετρέλαια, αλλά γιατί η Ελλάδα ήταν γι’ αυτούς ένα υψηλό ιδανικό, για το οποίο άξιζε να πεθάνει κανείς, γιατί «θεία ήταν η δάφνη»…


    Είναι λυπηρό, λοιπόν, να βλέπει κανείς σήμερα αυτούς που τόσα χρόνια παρίσταναν τους φιλοπόλεμους πατριώτες, να υιοθετούν τη μαρξιστική ερμηνεία του πολέμου, και κρυμμένοι πίσω από τα ιδεολογήματά τους να αρνούνται τον πόλεμο και κάποιοι, μάλιστα, προκειμένου να τον αποφύγουν, να ετοιμάζονται να καταφύγουν στας (σιωνιστικάς κατ’ αυτούς) Ευρώπας. Από την άλλη, είναι ελπιδοφόρο να βλέπεις απλό κόσμο, νέους και νέες που δεν έχουν φιλοσοφήσει τον πόλεμο, δεν έχουν εντρυφήσει στον Ηράκλειτο, αλλά έχουν καθαρό αίμα και αγνή ψυχή, να λαχταρούν τον πόλεμο και να έχουν ηθικό ακμαίο, γιατί βαρέθηκαν να ανέχονται, και είναι ζήτημα τιμής ο πόλεμος, και γιατί τελικά ο Ηράκλειτος κυλάει στο αίμα τους.


    Κι επειδή όλοι αυτοί οι ψευτοπατριώτες στην προσπάθειά τους να κρύψουν τον φόβο τους παριστάνουν τους αντιεβραίους και ισχυρίζονται ότι οι εβραίοι υποκινούν τον πόλεμο που πιθανόν θα ξεσπάσει με την Τουρκία, ας θυμίσουμε ότι στον Μεγάλο Πόλεμο κατά των εβραίων, κατά του χρήματος, κατά της παγκόσμιας τοκογλυφίας και υπέρ του Πολιτισμού, οι ιδεολογικοί και πνευματικοί τους πρόγονοι και οδηγοί ήταν με την πλευρά των εβραίων


ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ




The Stormtrooper

Τετάρτη 11 Απριλίου 2018

Ομιλία του Αρχηγού και Ιδρυτή της Εθνικοσοσιαλιστικής Κοσμοθεωρίας


10 Φεβρουαρίου 1933 - Αθλητικό Μέλαθρο Βερολίνου


πηγή

The Stormtrooper

EIXE ΔΙΚΙΟ Ο ΧΙΤΛΕΡ




Εγώ πιστεύω!
Θα πρέπει να σφυρηλατήσουμε τους εαυτούς μας. Με μια πρωτόγνωρη αυτοπειθαρχία, θα πρέπει να ισχυροποιήσουμε και να προστατεύσουμε τα αιώνια θεμέλια της Κοσμοθεωρίας που μας δόθηκε από τον Φύρερ. 
Για την προστασία του λαού μας, θα πρέπει να είμαστε σκληροί απέναντι στους εχθρούς μας, ακόμη κι αν χρειαστεί ορισμένες φορές, να βλάψουμε συγκεκριμένους εχθρούς και να κατηγορηθούμε από- φαινομενικά μόνο- καλοπροαίρετους ανθρώπους, ως αψίθυμα θηρία. 
Κανείς δεν θα μας συγχωρέσει όταν, ως Εθνικοσοσιαλιστές, αποτύχουμε να εκτελέσουμε την ιστορική αποστολή μας. Η σφυρηλάτηση των εαυτών μας θα πρέπει να είναι χαρακτηριστική και αποδοτική. 
Θα πρέπει να προσελκύσουμε τα καλύτερα στοιχεία της Αρχαίας γενετικής κληρονομιάς μας. Θα πρέπει να είμαστε δίκαιοι, όσο σκληροί χρειαστεί, θα πρέπει να είμαστε Πιστοί και δεν θα πρέπει να υπάρχει καλύτερη συντροφικότητα από τη δική μας. Θα πρέπει να εξολοθρεύσουμε τα ελαττώματά μας και τα μειονεκτήματα από τις τάξεις μας, με τη μεγαλύτερη δυνατή αυστηρότητα. Θα πρέπει να διαδόσουμε τη γνώση σχετικά με τούς προγόνους μας, πρώτα όμως, θα πρέπει να αποκτήσουμε αυτήν τη γνώση μέσα από αδιάκοπη μελέτη. 
Αυτή η γνώση εμπεριέχει όλες τις αξίες που έδωσε ο Θεός στον λαό μας: Το Αίμα μας τη Φυλή μας, το πραγματικό ιστορικό παρελθόν μας. Σε αυτήν εμπεριέχονται, επίσης, οι παλιές λαϊκές παραδόσεις μας, που είναι βαθιά ριζωμένες μέσα μας, με ημερομηνίες που, φθάνουν πίσω σε πολύ μακρινούς καιρούς. 
Θα πρέπει να διάγουμε τον βίο μας με έναν παραδειγματικό τρόπο, σύμφωνα με τις Αιώνιες Αρχές που μεταδόθηκαν σε εμάς από τον Φύρερ. 
Εμείς οι Εθνικοσοσιαλιστές, θέλουμε να είμαστε η ιδεολογική Δύναμη Κρούσης και η ομάδα προστασίας της ιδέας του Φύρερ.
 

 
 
The Stormtrooper
 

Σάββατο 7 Απριλίου 2018

Η Συνωμοσία κατά της Νορβηγίας και η 6η Απριλίου 1941





Η περίοδος που άρχισε με την κήρυξη του πολέμου από την Αγγλία και Γαλλία στη Γερμανία (Σεπτέμβριος 1939) μέχρι τη γερμανική επέμβαση στη Νορβηγία στις 9-10 Απριλίου 1940  ονομάστηκε "ψευτοπόλεμος", επειδή κατά τη διάρκειά της δεν συνέβησαν κάποια σημαντικά γεγονότα μεταξύ των εμπόλεμων χωρών. Κι αυτό διότι ο Αδόλφος Χίτλερ δεν ήθελε να γενικευτεί ο πόλεμος και να εξελιχθεί σε ευρωπαϊκό. Οι περισσότερες κινήσεις των εμπόλεμων δυνάμεων αυτή την περίοδο συνέβησαν στο παρασκήνιο. 



Λίγα έως ελάχιστα έχουν γραφτεί σχετικά με τη λεγόμενη "εισβολή στη Νορβηγία",  και ειδικότερα για τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί και που ανάγκασαν τον Αδόλφο Χίτλερ να επιτεθεί με ταχύτατες κινήσεις στη χώρα, πριν προλάβουν οι Γαλλοβρετανοί.  

Συγκεκριμένα, μετά το τέλος του γερμανοπολωνικού πολέμου, ο Αδόλφος Χίτλερ έκανε μια δημόσια πρόταση ειρήνης στη Βρετανία και τη Γαλλία (1). Περισσότερο απευθυνόταν στη Βρετανία, ελπίζοντας ότι την αποδοχή των Βρετανών θα την ακολουθούσαν και οι Γάλλοι. Όμως, οι συμμαχικές δυνάμεις ήθελαν να γενικευτεί ο πόλεμος και έτσι αγνόησαν την πρόταση ειρήνης. Ο Χίτλερ είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ένας παρατεταμένος ευρωπαϊκός πόλεμος θα εξαντλούσε τους πόρους και τα υλικά αγαθά της Γερμανίας και θα την εξέθετε σε μια επίθεση από την μπολσεβικική Ρωσία. Από την άλλη, η βρετανική κυβέρνηση σχεδίαζε να εμποδίσει τον ανεφοδιασμό της Γερμανίας από τα σιδηρομεταλλεύματα της Σκανδιναβίας και ειδικότερα της Σουηδίας, ο οποίος γινόταν μέσω Νορβηγίας, όπως επίσης και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις  για ένα πραξικόπημα εις βάρος του νορβηγικού λαού αλλά και του Ράιχ (2).

Ουίνστον Τσώρτσιλ: ένας από τους

κύριους υποκινητές του πολέμου

Ο Τσώρτσιλ στα απομνημονεύματά του (17) αναφέρει  ότι έπεισε  το πολεμικό συμβούλιο να εκπονήσει κάποια επιτελικά σχέδια σχετικά με τον αποκλεισμό και την τοποθέτηση υδάτινου ναρκοπεδίου στα χωρικά ύδατα της Νορβηγίας, κάτι που θα ενέπλεκε τη χώρα αυτή στον πόλεμο, και μάλιστα με την πλευρά των Συμμάχων, σε αντίθεση με τον Χίτλερ που ήθελε να παραμείνει η Νορβηγία ουδέτερη. Αν η μεταφορά του σιδηρομεταλλεύματος από το Νάρβικ  προς τη Γερμανία σταματούσε, θα καταστρεφόταν η κατασκευαστική δυνατότητα των γερμανικών εργοστασίων  και η παραγωγή θα σταματούσε. Έδωσε επίσης εντολή να οργανωθεί μια απόβαση των βρετανικών δυνάμεων στο Νάρβικ που οδηγούσε στα μεταλλεία Γκαλιβάρε της Σουηδίας με σκοπό την κατάληψή τους (3). Ο Τσώρτσιλ διαβεβαίωσε επίσης τον πρωθυπουργό Τσάμπερλεν στις 16 Δεκεμβρίου 1939, ότι είχαν περισσότερα να κερδίσουν από μια τέτοια εμπλοκή.  Η επιχείρηση θα γινόταν με πρόσχημα την παροχή στρατιωτικής βοήθειας προς τη Φινλανδία, στην οποία είχε εισβάλει η Σοβιετική Ένωση από τις 30 Νοεμβρίου 1939, ο πραγματικός σκοπός όμως δεν ήταν αυτός, αλλά ήταν η διακοπή του ανεφοδιασμού της Γερμανίας και η περικύκλωσή της (4)(16).

Ο αξιωματικός και Υπουργός Άμυνας της
Νορβηγίας Βίντκουν Κουϊσλινγκ 

Εκείνη την εποχή έφτασε στη Γερμανία, ο Νορβηγός πρώην Υπουργός Άμυνας Βίντκουν Κουΐσλινγκ, ο οποίος τόνισε τον κίνδυνο σκηνοθέτησης από τη Βρετανία ενός πραξικοπήματος στη Νορβηγία και ζήτησε τη συνδρομή της Γερμανίας για να οργανώσει ο ίδιος ένα πραξικόπημα στη χώρα του, προτού προλάβουν οι Βρετανοί. Μόλις πετύχαινε το σχέδιο αυτό, ο Κουΐσλινγκ θα καλούσε τη Γερμανία να εισέλθει στο έδαφος της Νορβηγίας για να την προστατεύσει από τη Βρετανία. Συναντήθηκε με τον Χίτλερ, αλλά όπως φαίνεται στα πρακτικά των συζητήσεών τους, ο τελευταίος δεν θέλησε να αναμιχθεί και κατέληξαν στο ότι έπρεπε η Νορβηγία να παραμείνει ουδέτερη.  Ένα μήνα μετά, τον Ιανουάριο του 1940, όπως προκύπτει από τα πολεμικά ημερολόγια του Γερμανικού Ναυτικού, η απόφαση για ουδετερότητα της Νορβηγίας παρέμενε (5) (14).

Παρόμοια σχέδια με τα βρετανικά φαίνεται ότι οργάνωνε και η άλλη συμμαχική δύναμη, η Γαλλία. Στις 15 Ιανουαρίου 1940 ο Γάλλος στρατηγός Γκαμελέν παρέδωσε ένα υπόμνημα στον Πρωθυπουργό Ντελαντιέ  σχετικά με τη Νορβηγία, στο οποίο παρουσίαζε ένα στρατηγικό σχέδιο απόβασης γαλλικών δυνάμεων στο Πετσάμο και κατάληψης των λιμένων και αεροδρομίων της δυτικής ακτής της Νορβηγίας (6).

Ο Στρατηγός Γκαμελέν, αρχηγός του επιτελείου
της Εθνικής Αμύνης της Γαλλίας

Τα παραπάνω βρετανικά και γαλλικά σχέδια ανάγκασαν τον Χίτλερ στις 5 Φεβρουαρίου 1940 να απομακρυνθεί από την επιθυμία  και απόφασή του να παραμείνει ουδέτερη η Νορβηγία, διότι ήταν υποχρεωμένος να αναλάβει δράση προκειμένου να μην περικυκλωθεί από τις συμμαχικές δυνάμεις και χάσει τον ανεφοδιασμό των σιδηρομεταλλευμάτων. Έτσι, ζήτησε από τους στρατηγούς του να προετοιμάσουν ένα σχέδιο κατάληψης της Νορβηγίας πριν προλάβουν οι Γαλλοβρετανοί (7).

Λίγες ημέρες μετά, στις 16 Φεβρουαρίου 1940,  βρετανικά πλοία επιτέθηκαν στο γερμανικό εμπορικό πλοίο "Άλτμαρκ", το οποίο κατέφυγε στα νορβηγικά φιόρδ. Ο Χίτλερ βεβαιώθηκε ότι η νορβηγική κυβέρνηση είχε συνάψει κάποια συμφωνία με τους Βρετανούς. Κατά τους Γερμανούς Ναυάρχους, το  συμβάν με το Άλτμαρκ ήταν  αποφασιστικό για την μεταστροφή του Χίτλερ. (10)(15)

Στις 21 Φεβρουαρίου, ο Γάλλος Πρωθυπουργός Ντελαντιέ επέμενε ότι η υπόθεση του Άλτμαρκ έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ως πρόσχημα για την κατάληψη των λιμένων της Νορβηγίας και η συμμαχική προπαγάνδα θα κατάφερνε να εκμεταλλευτεί το γεγονός, αφού το πλοίο μετέφερε Βρετανούς αιχμαλώτους που είχαν ναυαγήσει (8).
  
Στις 28 Μαρτίου 1940  ο Γάλλος πολιτικός  Πωλ Ρεϊνώ ανέλαβε τη θέση του Ντελαντιέ και συναντήθηκε με τον Τσάμπερλεν για να συμφωνήσουν την επιθετική στρατηγική που θα ακολουθούσαν. Κατέληξαν στη ναρκοθέτηση των χωρικών υδάτων της Νορβηγίας, χωρίς να ζητήσουν την γνώμη της νορβηγικής κυβέρνησης. Παράλληλα γαλλοβρετανικές δυνάμεις θα αποβιβάζονταν στο Νάρβικ, στο Τροντχάιμ, στο Μπέργκεν και στο Στάβανγκερ. Η Γαλλική Επιτροπή Πολέμου, όμως, δεν συμφωνούσε στη ναρκοθέτηση, φοβούμενη αντίποινα από την πλευρά της Γερμανίας στα γαλλογερμανικά σύνορα, όπως είχε συμβεί στην περίπτωση της Ρηνανίας το 1936. Έτσι οι επιχειρήσεις αναβλήθηκαν ως την 8η Απριλίου, οπότε ο Τσώρτσιλ θα συναντούσε Γάλλους αξιωματούχους για να τους πείσει να δεχτούν το σχέδιο.

Την 1η Απριλίου 1940 ο Χίτλερ είχε ήδη λάβει την απόφασή του και διέταξε να αρχίσει η εισβολή στις 9 Απριλίου, τις πρώτες πρωινές ώρες, με την ονομασία Weserübung. Πράγματι, έτσι συνέβη. H γερμανική στρατιωτική επέμβαση ολοκληρώθηκε στις 10 Ιουνίου. Ο Χίτλερ είχε προλάβει τους Γαλλοβρετανούς.

Γερμανικά μεταγωγικά Junkers Ju52 υπερίπτανται
της Κοπεγχάγης στις 9 Απριλίου 1940

Νορβηγία, μάχη για ένα φλεγόμενο χωριό


Μετά το τέλος του Β΄Ππ, οι Γερμανοί στρατηγοί κατηγορήθηκαν στη Δίκη της Νυρεμβέργης για τον σχεδιασμό και την επίθεση στη Νορβηγία. Επρόκειτο για άλλο ένα ψέμα των νικητών, αφού από τα λίγα που προαναφέρθηκαν και που αποτελούν αδιάψευστα ιστορικά γεγονότα προκύπτει ότι ο Χίτλερ επεδίωξε την ουδετερότητα της Νορβηγίας, διότι δεν ήθελε να γενικευθεί ο πόλεμος στην Ευρώπη, γι' αυτό άλλωστε δεν δέχθηκε και την πρόταση του Κουΐσλινγκ. Οι πρώτοι που σχεδίασαν επιχειρήσεις κατά της Νορβηγίας ήταν οι Σύμμαχοι (11), με τους παραπάνω σκοπούς κατά της Γερμανίας. Ο μοναδικός λόγος της επέμβασης του Χίτλερ στη Νορβηγία ήταν να προλάβει τις ολέθριες συνέπειες που θα είχε για τη Γερμανία η εμπλοκή της χώρας αυτής στον πόλεμο με την πλευρά των Συμμάχων (περικύκλωση Γερμανίας και διακοπή ανεφοδιασμού της).

Μια παρόμοια συνωμοσία από τους Βρετανούς συνέβη και στην Ελλάδα για να εισέλθει στον Β'Ππ με την πλευρά των συμμάχων (18) και να επεκταθεί ο πόλεμος στα Βαλκάνια. 

Ειδικότερα:

Μετά την επιτυχημένη γερμανική επέμβαση στη Νορβηγία, ακολούθησε η νικηφόρος γερμανική εκστρατεία στη Γαλλία, κατά την οποία διαλύθηκε η ευρισκόμενη στη χώρα αυτή αγγλική εκστρατευτική δύναμη, και τα υπολείμματά της και στη Γαλλία και στη Νορβηγία εκδιώχθηκαν πίσω στη Μ. Βρετανία. Έτσι, το ηπειρωτικό κομμάτι της Ευρώπης απηλλάγη πλήρως από βρετανικά στρατεύματα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό να το έχει κανείς υπ' όψιν του, προκειμένου να αντιληφθεί τον ρόλο που έπαιξε το ελληνικό κράτος υπέρ της Μ. Βρετανίας.

Όπως είναι γνωστό από τις 28 Οκτωβρίου 1940 η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο με την Ιταλία. Η εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία, παρά το γεγονός ότι η Ιταλία ήταν σύμμαχός της, όχι μόνον δεν επενέβη υπέρ της, αλλά προσπάθησε με προτάσεις ειρήνης να απομακρύνει την Ελλάδα από τον πόλεμο. Της προτάθηκε μάλιστα η προσάρτηση της Β. Ηπείρου και ως εγγύηση θα παρατασσόταν μεταξύ των εμπολέμων δυνάμεων ο γερμανικός στρατός. Και όλα αυτά υπό τον μοναδικό όρο να παραμείνει η Ελλάδα ουδέτερη. Όμως, η αγγλόδουλη μη έχουσα ουδεμία σχέση με τον ελληνικό λαό και τους πόθους του, κλίκα των Αθηνών αρνήθηκε την ειρήνη. Όπως προαναφέραμε, δεν υπήρχαν πλέον βρετανικά στρατεύματα στην Ευρώπη.  Η δε Ελλάδα ήταν μια χώρα στην οποία ουδείς των εμπολέμων είχε ζωτικά συμφέροντα, αφού ήταν τόσο μακριά από το πραγματικό θέατρο του πολέμου. Κι όμως, η αγγλόδουλη σπείρα που κυβερνούσε, και που ουσιαστικά είχε τοποθετηθεί από τους Άγγλους προ της ενάρξεως του πολέμου για να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους (συνεπώς το επιχείρημα ότι ο Μεταξάς δεν έφερε ευθύνη γιατί λίγο πριν είχε πεθάνει δεν ευσταθεί) κατέστησε την Ελλάδα το μοναδικό ευρωπαϊκό κράτος το οποίο επέτρεψε σε βρετανικά στρατεύματα να πατήσουν το πόδι τους σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ανέλαβε λοιπόν πλήρως την ευθύνη της εμπλοκής της χώρας σε έναν πόλεμο, τον οποίο μάλιστα δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση να φέρει εις πέρας. 


 Λίγες μόνον ημέρες μετά την 6η Απριλίου 1941 ο αγγλόδουλος Βασιλιάς και τα ανδρείκελα της κυβέρνησης που μας ενέπλεξαν στον πόλεμο, εγκατέλειψαν τη χώρα και τελευταία διαταγή τους ήταν να πεθάνουν οι Έλληνες στρατιώτες για να διασωθούν τα βρετανικά στρατεύματα.
Η συνέπεια των παραπάνω ήταν τα γερμανικά στρατεύματα να εισέλθουν στο ελληνικό έδαφος, κυνηγώντας τους Βρετανούς μέχρι την Κρήτη.
 Επίσημες και ακλόνητες αποδείξεις περί της εμπλοκής της Ελλάδας στον πόλεμο για χάρη της Βρετανίας παρουσιάζονται στο βιβλίο: ΕΠΙΣΗΜΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΡΗΞΕΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ στο οποίο γίνεται ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα είχε καταστεί «έδρα ολοκλήρου της Υπηρεσίας Πληροφοριών και Προπαγάνδας της Αγγλικής Μυστικής Υπηρεσίας».
  Β.Τ.
  
Πηγές

1. Buchanan, Patrick ‘Pat’ Joseph (May 27, 2008), Churchill, Hitler, and The Unnecessary War: How Britain Lost Its Empire and the West Lost the World, New York: Crown page 290-294
2. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-10
3. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100
4. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100
5. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100
6. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100
7. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100
8. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100
10. Ο πόλεμος του Χίτλερ, Ίρβινγκ, σελ. 367-388, εκδ. Γκοβόστη
11. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100
12. http://books.stonebooks.com/history/iceland.shtml
14. http://www.ibiblio.org/hyperwar/UN/UK/UK-NWE-Norway/UK-NWE-Norway-2.html
15. http://www.ibiblio.org/hyperwar/UN/UK/UK-NWE-Norway/UK-NWE-Norway-2.html
16. Ο Πόλεμος του Χίτλερ, Ίρβινγκ, σελ. 369, εκδ. Γκοβόστη
17. Απομνημονεύματα Ουίνστον Τσώρτσιλ
18. Η συνωμοσία της Αγγλίας κατά της Ελλάδας 1935-1944, Χονδροματίδης, εκδ. Θούλη



The Stormtrooper



Παρασκευή 6 Απριλίου 2018

ΞΑΝΑ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ Ο PEDRO VARELA


   Την Τρίτη 3 Απριλίου ο διάσημος Ισπανός εθνικοσοσιαλιστής εκδότης και βιβλιοπώλης Pedro Varela φυλακίστηκε για άλλη μία φορά, λόγω της έκδοσης του Mein Kampf, ουσιαστικά σε μία νέα προσπάθεια του συστήματος να τον φιμώσει και να σταματήσει την πολύ σημαντική δράση του για τον Εθνικοσοσιαλισμό. Συγκεκριμένα, καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης τριών μηνών, επειδή εξέδωσε και έθεσε σε κυκλοφορία το Mein Kampf, ενώ ακόμη το κρατίδιο της Βαυαρίας δήθεν είχε τα πνευματικά δικαιώματα. Ο εισαγγελέας πρότεινε να μην ανασταλεί η ποινή του, επειδή «είναι υπότροπος», καθώς έχει καταδικαστεί άλλες δύο φορές ως απολογητής γενοκτονίας, μία για 15 μήνες (την οποία επίσης είχε εκτίσει) και μία άλλη για έξι μήνες, ενώ εκκρεμεί ακόμη μία δίωξη για ρητορική μίσους. Το δικαστήριο δέχθηκε την εισαγγελική πρόταση, και αποφάσισε ότι η ποινή πρέπει να εκτιθεί πραγματικά, δηλαδή ο Varela  να φυλακιστεί γι’ αυτό το χρονικό διάστημα, «λόγω του κινδύνου να τελέσει εκ νέου εγκλήματα μίσους». Βέβαια, η κατηγορία και η καταδίκη δεν αφορούσαν έγκλημα μίσους αλλά δήθεν προσβολή πνευματικών δικαιωμάτων, αλλά αυτό προφανώς δεν είχε σημασία για το δικαστήριο…

    Όσον αφορά τη δήθεν παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων, το κρατίδιο της Βαυαρίας επικαλείτο επί σειρά ετών ότι είχε τα δικαιώματα του Mein Kampf, παρουσιαζόταν, δηλαδή, ως κληρονόμος του Χίτλερ, μόνο προκειμένου να αποτρέπει την έκδοση του βιβλίου, στάση η οποία, ακόμη και αν πράγματι είχε αυτά τα δικαιώματα, ήταν παράνομη ως καταχρηστική. Μάλιστα, ακόμη και μετά το 2016, όταν έπαψε να έχει τα πνευματικά δικαιώματα του βιβλίου, προβάλλει διάφορες αξιώσεις, όπως ότι η όποια έκδοση πρέπει να συνοδεύεται από αρνητικά σχόλια κ.ά. και συνεχίζει να απειλεί με διώξεις τους εκδότες, αν δεν τηρήσουν τους όρους που θέτει.


O Pedro Varela to 1980



  Ο Pedro Varela λίγο πριν μπει στη φυλακή, στις 3.4.2018


 Στην Ισπανία, πάντως, είχαν γίνει αρκετές εκδόσεις του έργου, αλλά υπήρξε η για ευνόητους λόγους επιλεκτική δίωξη του Varela. Η ιστορία του Pedro Varela και η προσφορά του στην Ιδέα από πολύ νεαρή ηλικία είναι γνωστή. Ο ίδιος δεν έχει λυγίσει ούτε λεπτό, παρ’ ότι έχει αντιμετωπίσει –και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να αντιμετωπίζει– όχι μόνο τις διώξεις και τις φυλακίσεις αλλά και την καταστροφή του βιβλιοπωλείου και εκδοτικού του οίκου, την απαγόρευση όσο τουλάχιστον διαρκεί η δικαστική του περιπέτεια (αρχικά είπαν για 18 μήνες, μετά για δύο χρόνια και μετά για τρία) να ασκεί το επάγγελμά του και την κατάσχεση από το κράτος χιλιάδων βιβλίων του. Τον Ιούλιο του 2016 του κατέσχεσαν 15.000 βιβλία και τους υπολογιστές του. Παλαιότερα το 2006  του είχαν κατασχέσει 6000 βιβλία. Όπως προαναφέραμε, είχε ξανακαταδικαστεί και ξαναφυλακιστεί δύο φορές. Δηλαδή αντιμετωπίζει συστηματικά τον φυσικό περιορισμό του αλλά και την επαγγελματική, περιουσιακή και οικονομική καταστροφή. Στην τελευταία δίκη ο εισαγγελέας είπε ότι «τα εγκλήματα μίσους έχουν γίνει τρόπος ζωής για τον Varela».
    Ο Pedro Varela δεν πτοείται και κυρίως δεν αρνείται τις ιδέες του. Το αντίθετο, μάλιστα: παρ’ όλες τις ακραία δραματικές συνθήκες της ζωής του, με τη συνεχή απειλή της δίωξης και φυλάκισης, απειλή που ενίοτε, όπως αυτές τις ημέρες, πραγματοποιείται, όπως άλλωστε και η επαγγελματική και περιουσιακή καταστροφή του, δεν δήλωσε ποτέ ότι δεν είναι Εθνικοσοσιαλιστής, δεν παρέστησε τον απλό Ισπανό εθνικιστή που θαυμάζει τους εθνικούς ήρωες μόνο, δεν το ’παιξε «ελσιντικός», για παράδειγμα. Πάντα ασχολείται με αγάπη και θαυμασμό με την πατρίδα του και πάντα μιλά και υπερασπίζεται τη Μεγάλη Πατρίδα, την Ευρώπη, τον πολιτισμό της, τους ήρωές της. Επίσης, ποτέ δεν «έδωσε» κανέναν, δεν έριξε ευθύνες σε άλλους, δεν έμπλεξε άλλους, δεν υπήρξε όργανο άλλων. Ακόμη –και αυτό είναι πολύ σημαντικό– δεν έδωσε ποτέ την εντύπωση του ηττημένου και δεν έγινε όμηρος του κράτους, με τη δικαιολογία ότι εκκρεμεί η δίκη του και ότι τον έχουν στο στόχαστρο. Παρέμεινε καθαρός, πιστός και θαρραλέος και επίμονα, για δεκαετίες, δηλώνει την πίστη του στον Εθνικοσοσιαλισμό και στον Αδόλφο Χίτλερ.

    Πρόσφατα, τον Ιανουάριο του 2018 και ενώ ανέμενε τη δίκη του, σε συνέντευξή του δήλωσε ξεκάθαρα ότι είναι Εθνικοσοσιαλιστής, εγκωμίασε τον Χίτλερ και το δίκαιο καθεστώς του, και είπε για τον εαυτό του και τους λοιπούς σύγχρονους Εθνικοσοσιαλιστές: «…Μας αντιμετωπίζουν λες κι έχουμε πανούκλα γιατί δεν έχουμε καμία θέση στην κομματοκρατία, ούτε στον καπιταλισμό ούτε στον κομμουνισμό. Όμως γνωρίζουμε την αλήθεια και πρέπει να την πούμε, είναι αδύνατον να σωπάσουμε […] Καθένας έχει το δικαίωμα και το καθήκον να εκφράζει τις αμφιβολίες του για την επίσημη ιστορία […]  Αυτό που μετράει είναι να κρατάς την πίστη σου και να μένεις πιστός στις πεποιθήσεις σου […] Το να δεχόμαστε χτυπήματα είναι φυσιολογικό […] Στην πραγματικότητα η καταστολή στρέφεται κατά των αναγνωστών και όχι κατά του εκδότη, εγώ έχω στιβαρούς ώμους […] Η καταστολή θα αυξηθεί αλλά οι μέρες του κακού είναι μετρημένες. Δεν μπορούν να ψεύδονται σε όλους και για πάντα. Στο τέλος, ο Θεός είναι πάντα που νικά, ενσαρκώνεται στο αληθές, το ωραίο, το καλό. Υπάρχει βέβαια “ένα αόρατο χέρι” που θέλει να μας φιμώσει, όμως οι λαοί έχουν αρχίσει και ξυπνούν […] Οι εχθροί μας δεν έχουν παρά μία μόνο δύναμη, αυτή του χρήματος. Αλλά το να έχεις χρήματα δεν σε βοηθάει καθόλου απέναντι σε αυτούς που έχουν το δίκαιο με το μέρος τους».

Καθώς αποχαιρετά τον πιστό του φίλο Rex
λίγο πριν μπει στη φυλακή


    Ο Pedro Varela από την Τρίτη 3 Απριλίου κρατείται στις φυλακές CP Centro Penitenciario La Roca-Quatre Camins. 


The Stormtrooper