του Σωτήρη Αντωνακόπουλου
η ιδεολογική βαβέλ
του ''χώρου''
Το πρώτο σου χρέος, εκτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νοιώσεις μέσα σου όλους τους πρόγονους.
Το δεύτερο να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους.
Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει.
Δεν μας είπαν όμως πώς συνεχίζει παρακάτω, και στο αμέσως επόμενο μέρος στο Γ' -Η ανθρωπότητα- διαβάζουμε:
"Δε μιλάς εσύ. Μήτε η ράτσα σου μονάχα μέσα σου φωνάζει. μέσα σου οι αρίφνητες γενεές των ανθρώπων -άσπροι, κίτρινοι, μαύροι- χιμούν και φωνάζουν. Λευτερώσου κι από τη ράτσα. πολέμα να ζήσεις όλον τον αγωνιζόμενον άνθρωπο."
Ελπίζουμε να μην πεταχτούν κι από τον ''χώρο'' διάφορα χρώματα και χιμίξουν...
οι αρίφνητες γενεές που φωνάζουν
μέσα μας
Κατ' αυτόν τον τρόπο, αφού ανακάλυψαν έναν μπολσεβίκο αλβανολάγνο, τον Ίωνα Δραγούμη και τον ''παλαβό'' φίλο του, Περικλή Γιαννόπουλο τους βάφτισαν πατέρες του ελληνικού εθνικισμού.
Ίων Δραγούμης:
''φαντάστηκα έναν Ελληνισμό μεγάλο, έμορφο, με την δημοτική του γλώσσα, έναν Ελληνισμό, που περιλαμβαίνει μέσα του και την αλβανική ψυχή και γλώσσα, τη συγγενική του.''
Αφού ανακάλυψαν ένα ιδεολογικό παιδί του Εβραίου Μπερνστάϊν, έναν ουμανιστή σοσιαλιστή όπως ο ίδιος έλεγε, τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου, τον βάφτισαν θεωρητικό του ελληνικού εθνικισμού.
Ο ''οπορτουνιστής σοσιαλδημοκράτης''
θεωρητικός του εθνικισμού
τα ''όχι'' θέλουν Μπάλφουρ
Με το ίδιο παραμύθι και η Ασκητική του Νίκου Καζαντζάκη έγινε ο ύμνος της ράτσας.
Tο βιβλίο που χαρακτηρίστηκε:
''Η παρακαταθήκη του εθνικού αγώνα''
Το χειρότερο απ' όλα είναι όταν βάζουν σ' αυτά τα σκουπίδια ολίγον Εθνικοσοσιαλισμό για να κρύψουν τον ιδεολογικό τους εκφυλισμό και την ανυπαρξία τους κάτω από τον ήλιο της αλήθειας του εθνικοσοσιαλισμού. Ό,τι και να κάνουν όμως θα παραμείνουν στο σκοτάδι και στο ψέμα έως ότου πεθάνουν στη μιζέρια τους.
*Γιόζεφ Γκαίμπελς, απόσπασμα από το άρθρο ''Ενάντια στην αντίδραση'' που δημοσιεύτηκε στις 13 Μαίου 1929
The Stormtrooper