Ο στρασσερισμός αναφέρεται σε ένα «επαναστατικό εθνικιστικό» πολιτικό κίνημα, το οποίο αποσχίστηκε από το NSDAP και πήρε το όνομά του από τους αδερφούς Στράσσερ, τον Όττο και τον Γκρέγκορ. Μετά τη διαγραφή του από το NSDAP το 1930, ο Όττο ίδρυσε το «Μαύρο Μέτωπο», γνωστό και ως KGRNS (Kampfgemeinschaft Revolutionärer Nationalsozialisten) με έδρα το Βερολίνο. Ο στρασσερισμός αποτελεί μία ενεργή θέση στην υπηρεσία του Εβραϊσμού. Στοιχεία που πρόσκεινταν στον στρασσερισμό εκτελέστηκαν κατά την ανταρσία του Ρεμ το 1934, που είναι γνωστή και ως Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών, συμπεριλαμβανομένου και του Γκρέγκορ.
Οι θέσεις του στρασσερισμού ήταν πολύ κοντά στον εβραϊκό μαρξισμό. Αυτό παρατηρείται ιδιαίτερα στο ζήτημα της ατομικής περιουσίας, στις κρατικοποιήσεις και στην επίσημη θέση περί του εβραϊκού ζητήματος. Προκειμένου να κρύψει την εβραϊκή καταγωγή του, ο Μαρξ έγραψε το βιβλίο Περί του Εβραϊκού ζητήματος. Σε αυτό το βιβλίο κριτικάρει τον εβραϊκό τρόπο ζωής, αλλά αρνείται το γεγονός ότι αυτός προκύπτει από το αίμα και υποστηρίζει ότι οι Εβραίοι οι οποίοι δεν προβάλλουν τον εβραϊκό τρόπο ζωής, είναι καλοί Εβραίοι και μπορούν να ηγηθούν του αγώνα για το «σπουδαίο αύριο», και για τη νίκη του κομμουνισμού.
Οι στρασσεριστές έχουν την ίδια άποψη για το εβραϊκό ζήτημα, μάλιστα επιτέθηκαν ανοιχτά στον Χίτλερ για την «ανηλεή και απάνθρωπη αντισημιτική πολιτική του εκστρατεία» και, όπως ο Λένιν στη Ρωσία, μάχονταν για τα δικαιώματα των Εβραίων στη Γερμανία. Δυστυχώς, σε αντίθεση με τους αδερφούς Στράσσερ, κανείς δεν σταμάτησε τον Λένιν και πλέον όλοι γνωρίζουν από την αιματηρή ιστορία της Σοβιετικής Ενώσεως, πού οδήγησε την ανθρωπότητα ο αγώνας του για τα εβραϊκά δικαιώματα. Η διαφορά ανάμεσα στον εβραιοκομμουνισμό και στον στρασσερισμό έγκειται στο ότι ο τελευταίος προωθεί ένα είδος δήθεν εθνικισμού και δεν διακηρύσσει ανοιχτά τον διεθνισμό (στην πραγματικότητα, τον κοσμοπολιτισμό) όπως κάνουν οι εβραιομπολσεβίκοι. Ενδεικτικά, είναι τα αιτήματα των αδερφών Στράσσερ προς τον Χίτλερ πριν από την εκδίωξή τους από το NSDAP:
• Απόρριψη του αντι-μπολσεβικισμού
• Κανένας πόλεμος με τη Σοβιετική Ένωση
• Κριτική του «αστικού» αντισημιτισμού (όπως στη Σοβιετική Ένωση)
• Εθνική και κοινωνική «ενσωμάτωση» της εργατικής τάξης, όπως συνέβαινε στη Σοβιετική Ένωση
• Διάσπαση με τον «αστικό» εθνικισμό και την προσκόλλησή του σε ορισμένα προνόμια σε κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο (όπως συνέβαινε, στη Σοβιετική Ένωση)
Αυτά τα αιτήματα δείχνουν ξεκάθαρα ότι οι Στράσσερ ήθελαν να κάνουν τη Γερμανία ένα μπολσεβικικό κράτος με εθνικιστικά σλόγκαν, το οποίο με τη βοήθεια της Σοβιετικής Ένωσης θα εξάπλωνε την κόκκινη βία. Αν είχαν επιτύχει να πάρουν την εξουσία στην Γερμανία το 1933 ή το 1934 με το πραξικόπημα του Ρεμ είναι πολύ πιθανό ότι θα γινόταν μια παγκόσμια μπολσεβικική επανάσταση, κάτι το οποίο θα επέφερε τη φυσική εξόντωση της Άριας φυλής. Αλλά χάρη στον Χίτλερ, αυτό δεν συνέβη. Με λίγα λόγια: ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΣΤΡΑΣΣΕΡΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΙ ΜΑΣ!
Γιατί ο στρασσερισμός είναι
ψευτο-εθνικοσοσιαλισμός
Η αλήθεια είναι ότι ο εθνικοσοσιαλισμός δεν είναι ούτε καπιταλιστικός ούτε κομμουνιστικός, και δεν είναι ούτε αριστερός ούτε δεξιός. Η εθνικοσοσιαλιστική αντίληψη της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας απορρίπτει ως ανούσιο έναν τέτοιο διαχωρισμό, τον οποίο βλέπει μόνο ως τεχνητό έκφυμα των ταξικών αντιθέσεων οι οποίες προέκυψαν από τη βιομηχανική επανάσταση, κατά τους δύο τελευταίους αιώνες. Δεν έχει καμία σχέση με τις σύγχρονες φυλετικές απαιτήσεις.
Η πραγματική επανάσταση δεν σχετίζεται με τον νιχιλισμό, ο οποίος δεν περιλαμβάνει τίποτα άλλο από την καταστροφή για χάρη της καταστροφής, χωρίς να την συνοδεύει ένα σύστημα αξιών. Δεν έχει επίσης σχέση με τον μπολσεβικισμό. Σε μια εποχή εκφυλισμού, η διατήρηση της αξιοπρέπειας γίνεται μια επαναστατική πράξη. Η πραγματική επανάσταση είναι κάτι περισσότερο από ρητορική. […] Και είναι κάτι περισσότερο από απλά μια μεταβολή πολιτικού καθεστώτος με αντισυνταγματικά μέσα. Όλα αυτά είναι επιφανειακά.
Με τον όρο «επαναστάτης», ο πραγματικός εθνικοσοσιαλιστής αντιλαμβάνεται την αφοσίωση σε μια ριζική αλλαγή, η οποία περιλαμβάνει την εισαγωγή ενός θεμελιωδώς διαφορετικού συστήματος αξιών. Και με τον όρο «επαναστάτης» ο ψευτο- εθνικοσοσιαλιστής στρασσεριστής βλέπει, ακριβώς όπως ο μπολσεβίκος, την καταστροφή για χάρη της καταστροφής. Περαιτέρω, οι στρασσεριστές κατηγορούν τον Χίτλερ για τον Β΄Ππ και το Ολοκαύτωμα.
Άλλα άρθρα σχετικά με τους Στράσσερ:
The Stormtrooper
