Το γράμμα που παραθέτουμε παρακάτω ανήκει στον ανθυπολοχαγό
Εστερμπάουερ, ο οποίος υπηρέτησε στον Β' Π.Π στις τάξεις της 117ης μεραρχίας
καταδρομών. Η μεραρχία, εκτός των άλλων, έδρασε από το φθινόπωρο του '43 μέχρι
το καλοκαίρι του '44 στην Πελοπόννησο, πριν αναχωρήσει για το ανατολικό μέτωπο,
λειτουργώντας καταλυτικά στην εξουδετέρωση των συμμοριών του ΕΛΑΣ. Ο
Εστερμπάουερ με τους άνδρες θα χτυπηθούν από ενέδρα του ΕΛΑΣ ''του τμήματος
Αμάρμπεη'' στις 21 Ιουνίου 1943. Θα εγκλωβιστεί με λίγους άντρες του κατά την
διάρκεια της μάχης, όμως, αν και βρισκόταν σε αδιέξοδο θα προτιμήσει να
πολεμήσει μέχρις εσχάτων. Πριν δώσει την τελευταία του διαταγή έγραψε ένα αποχαιρετιστήριο
γράμμα προς τη γυναίκα του:
''Όταν θα λάβεις αυτό το γράμμα, δεν θα είμαι πλέον ζωντανός. Θα έχω συναντήσει
το πεπρωμένο μου, όπως ήδη έχει συμβεί σε πολλούς από τους άριστους Γερμανούς,
κάτι που είχα ορκιστεί πριν από δεκατρία χρόνια στον Φύρερ: να θυσιάσω τη ζωή
μου για την Γερμανία. Δεν είναι καθόλου δύσκολο. Η μόνη δυσκολία είναι η θύμησή
σας, η δική σου και της Μίσι. Μη λυπηθείς, αλλά να φανείς περήφανη που ο
σύζυγός σου θυσίασε την ζωή του για τον Φύρερ του και την Γερμανία, για ένα
στόχο για τον οποίο άξιζε πράγματι να προσφέρει κανείς ακόμα και την ζωή του.
Ανάθρεψε την Χάιντε-Μαρίε μας κάνοντάς την πραγματική Γερμανίδα, όπως επιθυμεί
και ο Φύρερ''.
Εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι ο ρόλος του Φύρερ δεν ήταν μόνο θεσμικός. Ήταν εκείνη η ανώτερη ουσία που μετέτρεψε τον εθνικοσοσιαλισμό από πολιτικό κίνημα σε επανάσταση, ήταν η πηγή έμπνευσης για να μετατρέψει τις στάχτες του γερμανικού στρατού στην μεγαλύτερη πολεμική μηχανή της ιστορίας. Ήταν το Όλον έναντι του τίποτα.
Εμείς από τη μεριά μας τιμούμε την 117 μεραρχία καταδρομών και τους νεκρούς της
που άφησε στα ελληνικά εδάφη πολεμώντας μαζί με τα τάγματα ασφαλείας την
κομμουνιστική λαίλαπα δίνοντας ένα δυνατό χτύπημα στον μπολσεβικισμό.
Τιμητική πλάκα στο Σάλτσμπουργκ (Αυστρία) στη μνήμη των πεσόντων ανδρών της 117 μεραρχίας καταδρομών.
The Stormtrooper
