Ο Εβραίος Al Capone
Του Άγγελου Κωνσταντίνου
Στη σημερινή εποχή το οργανωμένο έγκλημα έχει προβληθεί από τα ΜΜΕ σε μεγάλο βαθμό σαν πράξη εκδίκησης, σαν απονομή δικαιοσύνης που βασίζεται σε άγραφους νόμους ή σαν θαρραλέα και τολμηρή πράξη. Έτσι, μια δολοφονία μπορεί να παρουσιαστεί σαν «οικογενειακή υπόθεση», στην πραγματικότητα, όμως, δεν έχει σχέση με ζητήματα τιμής, αλλά με «μπίζνες». Οι ταινίες του Χόλυγουντ προβάλλουν τη Μαφία κυρίως ως ιταλική, με τους μαφιόζους να έχουν μεταναστεύσει από τη Σικελία στην Αμερική για ένα "καλύτερο μέλλον". Η υπερπροβολή της δήθεν ιταλικής προέλευσης της Μαφίας αποκρύπτει την πραγματική της ταυτότητα: την εβραϊκή.
Από τα πρώτα χρόνια στην Αμερική, οι εβραίοι ασχολήθηκαν με το παράνομο λαθρεμπόριο ποτών. Το ίδιο, άλλωστε, έκαναν και στη Ρωσία, στην αρχή του 20ού αιώνα. Στο βιβλίο Δυνάμεις γύρω από τον Ρούσβελτ, στη σελ 76, o Γιόχαν Φον Λέερς γράφει: «Η πηγή της ευημερίας αυτών των εβραίων ήταν το “εμπόριο του νερού της φωτιάς” που πουλούσαν στις φυλές των Ινδών. Όταν λέμε πως φταίει ο ευρωπαϊκός αποικισμός γιατί δηλητηρίασε με το αλκοόλ και κατέστρεψε ολόκληρες φυλές Ινδών, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτό ήταν κυρίως έργο των εβραίων εμπόρων». (σελ. 10)
Ακόμη, στο βιβλίο της Σίτσας Καραϊσκάκη Εβραίοι και κουμμουνισμός αναφέρεται: «Ο κοινωνικός παρασιτισμός των Ιουδαίων εξελίσσετο ανενόχλητος. Ακόμη κατά το 1890 έζη εις την Ρωσίαν ένα τέταρτο του εκατομμυρίου Ιουδαίων εκ της πωλήσεως οινοπνεύματος εις τους χωρικούς». (σελ. 14)
Λόγω της σκόπιμης προβολής μίας εξιδανικευμένης εικόνας του εγκληματία από τα ΜΜΕ, η κοινωνία μπορεί να επιδοκιμάσει ένα ληστή τραπεζών δίχως να γνωρίζει την πραγματικότητα πίσω από τη δράση του, και ποιοι είναι οι υποκινητές του. Στο προαναφερθέν βιβλίο του, ο φον Λέερς, στη σελίδα 76, γράφει: «Όλοι οι περίφημοι γκάνγκστερς είναι εβραίοι. Ο Ζακ Ντάιμοντ είναι εβραίος της ανατολής και ονομάζεται στην πραγματικότητα Ζέκουφ Ντιαμάντ. Και ο περιβόητος ανώτατος αρχηγός όλων των λαθρεμπόρων ναρκωτικών και διαρρηκτών του Σικάγου Αλ Καπόνε ήταν κι αυτός εβραίος. Στη Νέα Υόρκη ο χειρότερος διαρρήκτης τραπεζών, λαθρέμπορος ναρκωτικών και έμπορος λευκής σάρκας ήταν επί ένα διάστημα ο γκάνγκστερ Φλέγκενχαϊμερ, που κατάφερε από μικρός εβραίος εκβιαστής στις ανατολικές συνοικίες της Νέας Υόρκης να γίνη ο αρχηγός μιας τεράστιας οργανώσεως με πολλές διακλαδώσεις. Το άστρο του έλαμπε, όταν η ποτο-απαγόρευση στις Ηνωμένες Πολιτείες εδημιούργησε ένα ανθηρό εμπόριο οινοπνευματωδών».
Αλλά εκτός από τις ξεκάθαρα εγκληματικές πράξεις (δολοφονίες, ληστείες), υπάρχουν και άλλες φαινομενικά «καθαρές», που παρουσιάζονται ως επαγγελματικές, εμπορικές, επιχειρηματικές και στην πραγματικότητα είναι εγκληματικές (αισχροκέρδεια, τοκογλυφία). Σχετικά με αυτό, η Σίτσα Καραϊσκάκη, πάλι, στο ανωτέρω βιβλίο της, αναφέρει: (σελίδα 10): «Πλήθος εβραίων έζη εις την εξοχήν παρ’ όλας τας απαγορευτικάς διατάξεις. Μετέβαλον εις μονοπώλιον το γεωργικόν εμπόριον, ήσαν εκμισθωταί και κάτοχοι πολλών τσιφλικίων, αλευρομύλων, εργοστασίων ζακχάρεως, οινοπνευματωδών ποτών ή ήσαν τοκογλύφοι».
Σημαντικές αναφορές στην εβραϊκή -και όχι ιταλική- προέλευση του εγκλήματος στις ΗΠΑ, κάνει και ο George Rockwell στο βιβλίο του White Power. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση μίας συμμορίας εβραίων από την Ν. Υόρκη, της «Εταιρείας Δολοφονιών»: «Η ‘Εταιρεία Δολοφονιών’ είχε έδρα το Γκρήνποϊντ Ντίστρικτ του Μπρούκλυν και αρχηγό τον Εβραίο ‘Λέπκε’ Μπακώλτερ. Πιστοί στην παράδοση της εβραϊκής Τορά και των Εβραίων που αναφέρει ο Γκίμπον, που διαμέλιζαν ανθρώπους και χόρευαν στους δρόμους φορώντας τα εντόσθια των θυμάτων τους, οι αιμοσταγείς δολοφόνοι της ‘Εταιρείας Δολοφονιών’ ειδικεύονταν στο να δένουν ζωντανά τα θύματά τους και έπειτα να τα μαχαιρώνουν μέχρι θανάτου με έναν παγοθραύστη – για μετρητά! Καμία άλλη ομάδα δολοφόνων για λεφτά δεν έφτασε ποτέ στα επίπεδα αγριότητας της εβραϊκής ‘Εταιρείας Δολοφονιών’!» Μαλιστα, ο Ρόκγουελ παραθέτει τα ονόματα των μελών της «εταιρείας», αν όχι όλα, τα περισσότερα εβραϊκά! Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Μίκυ Κοέν που ειδικευόταν στον βασανισμό και το σκότωμα με παγοθραύστη. (WHITE POWER τόμος Δ΄, σελ 92).
Οι περισσότερες ταινίες «βίας» και «αστυνομικές» του Χόλυγουντ είναι εμπνευσμένες από αυτές τις πραγματικές ιστορίες. Ο τρόπος προβολής τους, η επιλογή διάσημων ηθοποιών, οι γυμνές σκηνές, έλκουν τον αποχαυνωμένο ήδη θεατή και οδηγούν στο να θεωρούνται οι φρικτοί, τερατώδεις εγκληματίες, «γοητευτικοί αντι-ήρωες», «ιδιοφυείς», ή «επαναστάτες», και το έγκλημα, πράξη που αποκαλύπτει θάρρος και μεγαλοφυία!
Το σε τίνος τα χέρια φτάνουν στο τέλος τα χρήματα, συνήθως αποκρύπτεται όμως….
Έτσι, η Μαφία και το οργανωμένο έγκλημα συνεχίζουν σε όλο τον κόσμο την δράση τους, χωρίς κανείς να τους καταπολεμά ουσιαστικά.
The Stormtrooper
