"Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ"/TRIUMPH DES WILLENS-1935

Η πρεμιέρα της ταινίας είχε προγραματιστεί για τις 28 Μαρτίου του 1935. Λίγες ώρες πρίν την προβολή εργαζόμασταν ακόμη πάνω στην κόπια. Δεν προλάβαμε καν να δείξουμε την ταινία στην επιτροπή λογοκρισίας - πράγμα πρωτοφανές για εκείνη την εποχή.

Έφτασα τελευταία και ο διευθυντής του κινηματογράφου με οδήγησε βιαστικά στην θέση μου. Ήταν πολύ αμήχανη η στιγμή της εισόδου μου, αφού ο Χίτλερ και όλοι οι επίσημοι καλεσμένοι, βρίσκονταν ήδη στα θεωρεία τους.(...) 

Σε κάθε αλλαγή σκηνής ζούσα όλες εκείνες τις άγρυπνες νύχτες πάνω στο μοντάζ, την αγωνία μας ότι ίσως κόβουμε ή προσθέτουμε κάτι που δεν πρέπει. Σχεδόν σε όλη την διάρκεια της προβολής κρατούσα τα μάτια κλειστά, αλλά άκουγα κάθε τόσο ζωηρά χειροκροτήματα.

Μόλις τελείωσε η ταινία, τα χειροκροτήμα έγινε ακόμα πιο έντονο και δεν έλεγε να σταματήσει. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα να με εγκαταλείπουν όλες μου οι δυνάμεις.

Όταν ο Χίτλερ με ευχαρίστησε και μου πρόσφερε ένα μπουκέτο με πασχαλιές, ζαλίστηκα και έχασα τις αισθήσεις μου.

Λένι Ρίφενσταλ

πηγή: ΕΘΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ

The Stormtrooper

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ από τη Θούλη: KNUT HAMSUN - Αρχισυντάκτης Λύνγκε

Redaktør Lynge

Συγγραφέας: Knut Hamsun

Εκδόσεις: Θούλη

Μετάφραση: Βασίλης Δασκαλάκης

Επιμέλεια: Αθηνά Μάρκου

Σελίδες: 280

Έτος έκδοσης: 2016

ISBN: 978-618-81705-8-2

Πρόλογος: Εβίνα Τσαγκαράκου

Ο Αρχισυντάκτης Λύνγκε του Κνουτ Χάμσουν πρωτοκυκλοφόρησε το 1893 και γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία ─είναι, μάλιστα, το πρώτο έργο τού νομπελίστα λογοτέχνη που επανεκδόθηκε. Παρ’ όλα αυτά η δριμεία κριτική που ασκείται σε αυτό στον αριστερό Τύπο το καθιστά ένα έργο που, αν και είναι εξαιρετικά επίκαιρο, δεν είναι «πολιτικώς ορθό».

Για πρώτη φορά στη Νορβηγία κυβερνά η αριστερά. Η κυβέρνηση έχει αθετήσει τις υποσχέσεις της. Η απογοήτευση είναι διάχυτη στον κόσμο. Ανάμεσα στους αριστερούς, υπάρχουν οι κυνικοί και αδίστακτοι αριβίστες, που εκμεταλλεύονται τα πάντα για ίδιον όφελος, αλλά και άλλοι αντιτιθέμενοι σε αυτούς που φαίνονται πιο αγνοί. Ο αριστερός Τύπος δεν υπηρετεί την αλήθεια, αλλά με κάθε μέσον, χωρίς τον παραμικρό ηθικό ενδοιασμό και με χαρακτηριστικό κυνισμό επιδιώκει την αύξηση της κυκλοφορίας του και συνακόλουθα την αύξηση των κερδών και της πολιτικής επιρροής του. Κι όταν δεν τον διακρίνει αυτός ο αριβισμός, είναι ηττοπαθής και υποταγμένος, «υποκλίνεται τις υποκλίσεις που πρέπει να υποκλιθεί»… Ο Λύνγκε, ο αριστερός αρχισυντάκτης της αριστερής εφημερίδας «Γκαζέτα», είναι αποφασισμένος να ξεπεράσει τις ταπεινές καταβολές του, να πάρει τη ρεβάνς για την περιφρόνηση που έχει δεχθεί στο παρελθόν, και όσο αυξάνονται τα κέρδη του και η επιρροή του, τόσο γίνεται κυνικός και αδίστακτος.

Ο Χάμσουν εμπνεύστηκε τον κυνικό αδίστακτο αρχισυντάκτη Λύνγκε από τον Olaf Thommessen, διάσημο αρχισυντάκτη αριστερής εφημερίδας της εποχής. Το έργο αυτό θεωρείται η πιο οξεία προσωπική επίθεση στην ιστορία της νορβηγικής λογοτεχνίας, μιας και ο Νορβηγός αναγνώστης εκείνης της εποχής αναγνώριζε αμέσως στο πρόσωπο του Λύνγκε τον αριστερό αρχισυντάκτη Thommessen.

Ο Χάμσουν είπε πως ο Αρχισυντάκτης Λύνγκε «καίει σαν το μίσος». Σίγουρα, πρόκειται για μια σφοδρή επίθεση στον αριστερό Τύπο αλλά και στον αριστερό τύπο ανθρώπου, με τον κυνισμό του, τη ροπή του προς την άγρια εκμετάλλευση των άλλων, την υποκρισία του, την τάση του για προδοσία, κι αυτής ακόμη της αγάπης, συχνά στο όνομα των αρχών του, πάντοτε, όμως, προς το δικό του συμφέρον. Και αν στο μυθιστόρημα περιγράφεται και η άλλη πλευρά, των πιο αγνών και ιδεαλιστών αριστερών, παραμένει γεγονός ότι στο τέλος κανείς τους, και ο πιο ιδεαλιστής, ο πιο αγνός δεν είναι εντελώς αθώος.

Το βιβλίο του Knut Hamsun ''Αρχισυντάκτης Λύνγκε'' 

μπορείτε να το βρείτε εδώ

The Stormtrooper

ΙΣΛΑΜ: ΕΝΑΣ ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Το καθεστώς στη Γερμανία προσπαθεί με κάθε τρόπο να περιορίσει τις αντιδράσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν δημοσιεύονται φωτογραφίες από το μακελειό διότι η αλήθεια σε εικόνες, με τις σορούς των νεκρών και τους τραυματίες να κείτονται στους δρόμους δεν εξυπηρετεί την προπαγάνδα των φιλελεύθερων ούτε όμως και των αριστερών. Οι νεκροί όμως του Βερολίνου είναι νεκροί των ιδεολογημάτων του ανθρωπισμού, της ανοχής, της ισότητας, της αδελφότητας και του αντιρατσισμού που επικράτησαν στην Ευρώπη μετά το '45. Όσο και αν προσπαθούν να παραχαράξουν την αλήθεια και να πείσουν ότι μπορούμε να ζήσουμε ειρηνικά με το Ισλάμ, τα γεγονότα θα τους διαψεύδουν. Διότι δεν είναι κάποιοι ''λίγοι φανατικοί αυτοί που διαταράσσουν τις σχέσεις των λαών'' αλλά ολόκληρο το Ισλάμ που στέκεται για αιώνες απέναντί μας περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να αρπάξει τη λεία του. Και η διακαώς ποθούμενη λεία του ήταν πάντα η Ευρώπη. 

   

''Δεν αποφασίζεις ποιος είναι ο εχθρός σου, εκείνος αποφασίζει. Μπορείς εύκολα να τον θεωρήσεις φίλο σου, αλλά, αν αποφασίσει ότι είναι εχθρός σου, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι’ αυτό''.

 Carl Schmitt 

Από την εμφάνισή του, περίπου το 600 μ.Χ. (το 571 μ.Χ. γεννήθηκε ο Μωάμεθ) το Ισλάμ πολέμησε θανάσιμα την Ευρώπη. Εισέβαλαν στις επαρχίες του Βυζαντίου, και από τη βόρεια Αφρική μπήκαν στην Ισπανία και τελικά στη Γαλλία. Η ισλαμική επίθεση σταμάτησε στη μάχη του Πουατιέ, όχι μακριά από το Παρίσι, το 732 μ.Χ.

                                                                                                                      

Έργο του ζωγράφου Charles de Steuben που 

απεικονίζει τη μάχη του Πουατιέ

Η Ευρώπη βρισκόταν κάτω από τη συνεχή απειλή του Ισλάμ σχεδόν για μια χιλιετία. Το 1071 (Μάχη του Μαντζικέρτ) οι βυζαντινές δυνάμεις υπέστησαν καταστροφική ήττα, που άφησε το μεγαλύτερο μέρος της Ανατολίας ανοιχτό στην εισβολή. Οι ισλαμιστές ανακόπηκαν προσωρινά από λατινικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια των σταυροφοριών, αλλά από τις αρχές του 14ου αιώνα οι Τούρκοι απειλούσαν την Κωνσταντινούπολη και ολόκληρη την Ευρώπη. Στα δυτικά οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις απωθούσαν σταδιακά τους αλλόφυλους εισβολείς, μέχρι που το 1492 εκδιώχτηκαν οριστικά (Reconquista). 

Η Ιβηρική χερσόνησος από το 711 έως και το 1492 βρισκόταν υπό ισλαμικό ζυγό. Επίσης υπό ισλαμικό ζυγό βρέθηκε η Σικελία από το 831 έως το 1072 (Εμιράτο της Σικελίας). Η απελευθέρωση ξεκίνησε το 1061 (έτος έναρξης της χριστιανικής επανάκτησης της Σικελίας) από τους Νορμανδούς με ηγέτη τους τον Ρογήρο τον Α΄. Η εξάλειψη των ισλαμιστών κατορθώθηκε στο τέλος της δεκαετίας 1240, όταν έγιναν και οι τελευταίες απελάσεις. 

                                                                                                                 

Ο Ρογήρος Α΄ της Σικελίας στη μάχη του Σεράμι το 1063

Επίσης η Κρήτη είχε βρεθεί υπό ισλαμικό ζυγό (Εμιράτο της Κρήτης) από το 820 έως την επανακατάληψή της από τον Νικηφόρο Β´ Φωκά το 961. Ο μουσουλμανικός πληθυσμός σφαγιάστηκε ή πωλήθηκε σε σκλαβοπάζαρα. 

Οι ισλαμικές επιθέσεις όμως δεν σταμάτησαν. Εξαπλώθηκαν στον Καύκασο, στην Κριμαία και το 1453 πέφτει το πρώτο και κύριο ανάχωμα της Ευρώπης. Η Πόλις εάλω. Ο δρόμος προς την Ευρώπη έμεινε ανοιχτός για την εξάπλωση των ισλαμιστών που προχώρησαν καταλαμβάνοντας σταδιακά την Πελοπόννησο, Στερεά Ελλάδα και σιγά-σιγά ολόκληρη τη χερσόνησο του Αίμου, την Ουγγαρία,  μέχρι που έφτασαν στη Βιέννη, την οποία τώρα μέσα στα φιλόδοξα επεκτατικά τους σχέδια αποκαλούσαν «κόκκινο μήλο» όπως άλλοτε ονόμαζαν την Κωνσταντινούπολη. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1529 οι οθωμανοί βρέθηκαν έξω από τα τείχη της πόλης. Αυτή είναι η πρώτη πολιορκία της Βιέννης.  

                                                                                                                      

Εικόνα της πολιορκημένης Βιέννης.

Η Βιέννη στη μέση, γύρω γύρω το στρατόπεδο των ισλαμιστών 

Συγκεκριμένα, όταν έφτασαν οι πρώτες είκοσι χιλιάδες στα περίχωρα της Βιέννης, καταλεηλάτησαν όλα τα μέρη, και φόνευσαν τον άμαχο πληθυσμό με τον πλέον φρικιαστικό τρόπο. Έσφαξαν τους άμαχους, βίασαν τα ανήλικα κορίτσια και τις γυναίκες, ξεκοίλιασαν τις έγκυες γυναίκες, παλούκωσαν τα έμβρυα που έβγαλαν από τις κοιλιές των μανάδων τους ή τα τρύπησαν στο δόρυ τους και τα περιέφεραν εν είδει τρόπαιου. Στη συνέχεια έφτασε  και ο υπόλοιπος ισλαμικός στρατός, ο οποίος στρατοπέδευσε γύρω από την πόλη. Τόσο πολυάριθμος ήταν, που το στρατόπεδο των οθωμανών ήταν επτά φορές μεγαλύτερο απ' όλη την πόλη. Οι υπερασπιστές, 16.000 άνδρες, ή έπρεπε να αντιμετωπίσουν πάνω από 250.000 ισλαμιστές ή να αλλαξοπιστήσουν και να υποταχθούν στο Ισλάμ. Υπερασπίστηκαν την Ευρώπη και νίκησαν. 

Η δεύτερη πολιορκία της Βιέννης

Οι ισλαμιστές όμως δεν εγκατέλειψαν το όνειρο της κατάκτησης. 154 χρόνια μετά την πρώτη πολιορκία της Βιέννης, έλαβε χώρα η δεύτερη. Η πολιορκία ξεκίνησε στις 14 Ιουλίου του 1683. Οι ισλαμιστές παρέταξαν 168.000 στρατιώτες και 300 κανόνια. Απέναντί τους στάθηκαν 16.000 Ευρωπαίοι. Οι πολιορκημένοι απέκρουσαν συνολικά πενήντα εφόδους, στις οποίες οι ισλαμιστές χύνονταν σαν ποτάμι προξενώντας μεγάλες ζημιές και απώλειες στους αμυνόμενους. Η Βιέννη γλύτωσε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή ως από θαύμα, ενώ η επίθεση των Ουσάρων του Γιάν Σομπιέσκι απέκρουσε τους ισλαμιστές και τους έτρεψε σε φυγή. Για μια ακόμη φορά η Ευρώπη σώθηκε από τον ισλαμικό κίνδυνο και μαζί με αυτήν σώθηκε ολόκληρος ο δυτικός πολιτισμός.

                                                                                                                  

Ο Σομπιέσκι στην Δεύτερη πολιορκία της Βιέννης. 

Πίνακας του Juliusz Kossak

Ήταν όμως ακρωτηριασμένη. Η Ελλάδα ακόμη αγκομαχούσε υπό τη σκιά της ημισελήνου. Έζησε υπό τον ζυγό των ισλαμιστών για 400 περίπου χρόνια μέχρι που ξημέρωσε το πανίερο εκείνο έτος 1821. Διαδοχικοί πόλεμοι οδήγησαν στην απελευθέρωση μέρους μόνο της πατρίδας. Η επανάσταση δεν έχει ολοκληρωθεί... 

                                                                                                                 

Ο Ιερός Λόχος μάχεται στο Δραγατσάνι (λιθογραφία)

Τα σύνορα της Ελλάδας είναι ταυτόχρονα και τα σύνορα της Ευρώπης με το Ισλάμ. Σε αυτό οφείλεται και το ότι ο φόρος αίματος της πατρίδας μας για την ελευθερία δεν συγκρίνεται με κανενός άλλου ευρωπαϊκού κράτους.  Από το 1896 έως και το 1922 το ισλαμικό τουρκικό κράτος σφαγίασε 2,5 εκατομμύρια χριστιανούς, ως επί το πλείστον Έλληνες. Η εισβολή στην Κύπρο το 1974 αποτελεί μια ακόμη επίθεση του Ισλάμ εναντίον της Ευρώπης.  

Λόγω της γεωγραφικής θέσεώς της, η Ελλάδα θα έπρεπε να αποτελεί την αιχμή του δόρατος της ευρωπαϊκής άμυνας, με πολυάριθμο και εμπειροπόλεμο στρατό, ικανό να αντιμετωπίσει τον ισλαμικό κίνδυνο εξ ανατολών. Αντ' αυτού, η Ελλάδα είναι σήμερα στα χέρια αριστερών και φιλελεύθερων, μπολιασμένη από το δηλητήριο του πολιτισμικού μαρξισμού και αντί για ασπίδα της Ευρώπης κατέστη η κερκόπορτά της, από την οποία εισβάλλουν τα στίφη εκατομμυρίων αλλοφύλων ισλαμιστών, ετοιμάζοντας τη νέα πολιορκία, χρησιμοποιώντας κάθε δυνατό μέσον, παλαιό και σύγχρονο που τους παρέχεται. 

   

    Η Ευρώπη, συνολικά,  παρουσιάζεται αδύναμη να αντιμετωπίσει το Ισλάμ. Υποταγμένη καθώς είναι στις "αρχές" της ανοχής, του ανθρωπισμού, της ανεξιθρησκίας, της περιφρόνησης της φυλής που της έχουν επιβάλει μετά τη λήξη του Β'Ππ, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το Ισλάμ γιατί αρνείται να το αναγνωρίσει ως εχθρό. Για να μπορέσει να αναγνωρίσει τον ξένο, τον αλλόφυλο ως εχθρό, πρέπει να ανατρέξει στις ρίζες της. Ο  Carl Schmitt προσδιόρισε τον ξένο, τον εχθρό δηλαδή, ως εξής: 

Αυτός που προσπαθεί να επιφέρει μη ανατάξιμη βλάβη στις παραδόσεις μιας φυλής, αυτός που αρνείται τον τρόπο ζωής της, αυτός που θέτει σε κίνδυνο τους δικούς μας ανθρώπους.

πηγή: Ristorante Verona

The Stormtrooper

Πίστη στο καθήκον - Πίστη στον Φύρερ

Το γράμμα που παραθέτουμε παρακάτω ανήκει στον ανθυπολοχαγό Εστερμπάουερ, ο οποίος υπηρέτησε στον Β' Π.Π στις τάξεις της 117ης μεραρχίας καταδρομών. Η μεραρχία, εκτός των άλλων, έδρασε από το φθινόπωρο του '43 μέχρι το καλοκαίρι του '44 στην Πελοπόννησο, πριν αναχωρήσει για το ανατολικό μέτωπο, λειτουργώντας καταλυτικά στην εξουδετέρωση των συμμοριών του ΕΛΑΣ. Ο Εστερμπάουερ με τους άνδρες θα χτυπηθούν από ενέδρα του ΕΛΑΣ ''του τμήματος Αμάρμπεη'' στις 21 Ιουνίου 1943. Θα εγκλωβιστεί με λίγους άντρες του κατά την διάρκεια της μάχης, όμως, αν και βρισκόταν σε αδιέξοδο θα προτιμήσει να πολεμήσει μέχρις εσχάτων. Πριν δώσει την τελευταία του διαταγή έγραψε ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα προς τη γυναίκα του:

''Όταν θα λάβεις αυτό το γράμμα, δεν θα είμαι πλέον ζωντανός. Θα έχω συναντήσει το πεπρωμένο μου, όπως ήδη έχει συμβεί σε πολλούς από τους άριστους Γερμανούς, κάτι που είχα ορκιστεί πριν από δεκατρία χρόνια στον Φύρερ: να θυσιάσω τη ζωή μου για την Γερμανία. Δεν είναι καθόλου δύσκολο. Η μόνη δυσκολία είναι η θύμησή σας, η δική σου και της Μίσι. Μη λυπηθείς, αλλά να φανείς περήφανη που ο σύζυγός σου θυσίασε την ζωή του για τον Φύρερ του και την Γερμανία, για ένα στόχο για τον οποίο άξιζε πράγματι να προσφέρει κανείς ακόμα και την ζωή του. Ανάθρεψε την Χάιντε-Μαρίε μας κάνοντάς την πραγματική Γερμανίδα, όπως επιθυμεί και ο Φύρερ''. 

Εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι ο ρόλος του Φύρερ δεν ήταν μόνο θεσμικός. Ήταν εκείνη η ανώτερη ουσία που μετέτρεψε τον εθνικοσοσιαλισμό από πολιτικό κίνημα σε επανάσταση, ήταν η πηγή έμπνευσης για να μετατρέψει τις στάχτες του γερμανικού στρατού στην μεγαλύτερη πολεμική μηχανή της ιστορίας. Ήταν το Όλον έναντι του τίποτα. 

Εμείς από τη μεριά μας τιμούμε την 117 μεραρχία καταδρομών και τους νεκρούς της που άφησε στα ελληνικά εδάφη πολεμώντας μαζί με τα τάγματα ασφαλείας την κομμουνιστική λαίλαπα δίνοντας ένα δυνατό χτύπημα στον μπολσεβικισμό.

Τιμητική πλάκα στο Σάλτσμπουργκ (Αυστρία) στη μνήμη των πεσόντων ανδρών  της 117 μεραρχίας καταδρομών. 

*Πηγή για το γράμμα του Εστερμπάουερ είναι το βιβλίο του Χέρμαν Φρανκ Μάγερ,  Από τη Βιέννη στα Καλάβρυτα (εκδ. Εστία).

The Stormtrooper

Hitlerjunge Quex - Ταινία παραγωγής 1933, με ελληνικούς υπότιτλους

πηγή: Sturm Abteilung

The Stormtrooper

Χριστουγεννιάτικη Βαρκάδα

πηγή:  ΕΘΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ 

The Stormtrooper

Ο Xίτλερ αναφέρει τα εγκλήματα της Βρετανίας στον πόλεμο των Mπόερς

The Stormtrooper

Το μνημείο του Χάνς Μάλλον

Στην πόλη Μπέργκεν, που βρίσκεται στο νησί Ρύγκεν της Γερμανίας, το 1937 ανεγέρθηκε ένα ιδιαίτερο οικοδόμημα από τον αρχιτέκτονα Ρόμπερτ Τίσλερ. Αυτό ήταν το μνημείο κατασκευάστηκε προς τιμήν του Χάνς Μάλλον, ενός 17χρονου μέλους της Χιτλερικής Νεολαίας που πέθανε μετά από συμπλοκή με κομμουνιστές. Το οικοδόμημα αυτό, κατασκευάστηκε με τέτοιον τρόπο ώστε να αποτελεί πιστή αντιγραφή αρχαίας γερμανικής κατοικίας. Πάνω από την είσοδο, το κοσμούσε μια φράση από την Έντα: "Αιώνια είναι η δόξα των πράξεων των νεκρών". Το μνημείο δεν επιβίωσε του πολέμου. Καταστράφηκε την άνοιξη του 1945 από την Χιτλερική Νεολαία προκειμένου να μην επιτραπεί στον εχθρό να το σπιλώσει.

Πηγές: GreenLine Front International, Metapedia

The Stormtroooper

Το κάστρο του τάγματος Sonthofen

                                                                                                                                                                           

                                                                                                                                                                                                     

                                                                                                                                                                                     

                                                                                                                                                                   

                                                                                                                                                             

                                                                                                                                                 

πηγή: Neues Europa

The Stormtrooper

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ από τη Θούλη: George Lincoln Rockwell - Πάπιες και κότες

Συγγραφέας: George Lincoln Rockwell

Εκδόσεις:  Θούλη

Μετάφραση: Ευάγγελος Ανδρούλης

Εικονογράφηση: Άννα Μαλτέζου

Επιμέλεια: Αθηνά Μάρκου

Σελίδες: 83 

Έτος έκδοσης: 2016

ISBN: 978-618-81705-7-5

Μια ιστορία για το πώς η ανοχή και η φιλευσπλαχνία του αθώου και αφελούς γηγενούς μπορεί να τον οδηγήσει στη σκλαβιά.

Μια αλληγορία για το πώς ο «αναξιοπαθών ξένος», ο «δύστυχος φιλοξενούμενος», ο «διασκορπισμένος» γίνεται κυρίαρχος και κατακτητής.

Ένα παραμύθι που η αλήθειά του χάνεται στα βάθη του χρόνου…

Ένα παραμύθι επίκαιρο που δεν παλιώνει ποτέ…

Από τον Τζωρτζ Λίνκολν Ρόκγουελ

Το βιβλίο ''Πάπιες και κότες'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

The Stormtrooper

Ψηλά η σημαία - Τμήματα Kαταιγίδας

                                                                                                                                                                   

πηγή: Sturm Abteilung

The Stormtrooper

Εβραίοι ελέγχουν τα σουηδικά μέσα ενημέρωσης

 

 

Η Anna Hagwall, μέλος του σουηδικού κόμματος Δημοκρατών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ανακοίνωσε την παραίτησή της από όλες τις θέσεις του κόμματος και δήλωσε ότι δεν θα θέσει υποψηφιότητα για επανεκλογή το 2018 μετά τη διαπίστωση κατόπιν έρευνας την οποία έκανε ότι μια οικογένεια Εβραίων ελέγχει τα σουηδικά μέσα ενημέρωσης.

Ακολούθησε επιστολή της προς την εφημερίδα Aftonbladet στην οποία είπε ότι η ιδιοκτησία των μέσων ενημέρωσης θα πρέπει να ελέγχεται, και θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν η εθνικότητα.

«Η εθνικότητα του ιδιοκτήτη της εταιρίας είναι ένας παράγοντας που θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν και δεν πρέπει να επιτρέπεται σε καμία οικογένεια, εθνική ομάδα ή μειονότητα να ελέγχει άμεσα ή έμμεσα πάνω από το 5% των μέσων ενημέρωσης.» Η Anna Hagwall κατονόμασε την εβραϊκή οικογένεια Bonnier ως ιδιοκτήτρια του συνόλου των σουηδικών μέσων ενημέρωσης και διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. 

Πιο συγκεκριμένα ο όμιλος Bonnier κατέχει 96 εκδοτικούς οίκους βιβλίων, 42 επιχειρήσεις και τη διανομή Τύπου, 105 ψηφιακές πλατφόρμες ειδήσεων, 9 εταιρείες παραγωγής ταινιών, 176 περιοδικά, 23 μεγάλες εφημερίδες, 33 τηλεοπτικούς σταθμούς και 33 "άλλα" μέσα μαζικής ενημέρωσης και καταστήματα, ελέγχοντας κατά αποκλειστικότητα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και διαμόρφωσης κοινής γνώμης στη Σουηδία.

"Τουλάχιστον το 80 τοις εκατό των μέσων ανήκει ή ελέγχεται από τους ίδιους ιδιοκτήτες," έγραψε Hagwell. "Αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό. Ως εκ τούτου, η ιδιοκτησία των μέσων ενημέρωσης θα πρέπει να παραχωρηθεί σε πολλές ανεξάρτητες εταιρείες και ανθρώπους. Για να το αλλάξετε αυτό, προτείνω να καταργήσετε τις επιδοτήσεις στον Τύπο."

Όταν ρωτήθηκε από την εφημερίδα Aftonbladet, ''πώς η κατάργηση των επιδοτήσεων Τύπου στις τοπικές εφημερίδες της χώρας θα μειώσει τη δύναμη της οικογένειας Bonnier πάνω στα μέσα ενημέρωσης στη Σουηδία;'', η Hagwall απάντησε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ότι «οι περισσότερες μικρές εφημερίδες ελέγχονται άμεσα ή έμμεσα από τους Bonnier, και το ότι θα πρέπει να επιδοτούνται από τους Σουηδούς φορολογούμενους αποτελεί ένα μυστήριο".

«Αφήστε τις επαρχιακές εφημερίδες που ανήκουν στην οικογένεια Bonnier να χρεωκοπήσουν, γιατί τότε ένα κενό θα δημιουργηθεί, το οποίο θα καλυφθεί από εφημερίδες που θα νοιάζονται για τον λαό και τους ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων."

Όπως ήταν φυσικό, οι δηλώσεις της και οι αποκαλύψεις για αυτούς που κατευθύνουν τη σουηδική κοινή γνώμη προκάλεσαν κατευθυνόμενες αντιδράσεις, με συνέπεια το κόμμα της όχι μόνο να κρατήσει απόσταση από τις αποκαλύψεις της αλλά και να δηλώσει ότι οι ισχυρισμοί της θέτουν εν αμφιβόλω το μέλλον της στο κόμμα.

πηγή

Στην Ελλάδα υπάρχει βουλευτής που θα ερευνήσει και θα αποκαλύψει ποιοι πραγματικά βρίσκονται πίσω από εκδοτικές επιχειρήσεις και τηλεοπτικούς σταθμούς;

Πηγή: Ristorante Verona

 

 

The Stormtrooper

Ακέφαλη Αντίσταση

                                                                                                                                                                     ''Νέα τακτική σε έναν πόλεμο παλιό…

Εκείνοι που αγαπούν την ελευθερία, που πιστεύουν στην ελευθερία τόσο πολύ ώστε να πολεμούν γι’ αυτήν, σπανίζουν σήμερα, όμως κάθε πάλαι ποτέ σπουδαίο έθνος κρύβει ακόμα στον κόρφο του τα πετράδια του πρότερου μεγαλείου του. Υπάρχουν. Έχω δει τη σπίθα στα μάτια τους, καθώς στο διάβα της ζωής μου μοιράστηκα μια φευγαλέα στιγμή του χρόνου μαζί τους.''

(απόσπασμα από το βιβλίο)

Από τον πρόλογο του μεταφραστή:

Οι όροι "Ακέφαλη Αντίσταση" (Leaderless Resistance) και "Αθέατοι Πυρήνες" - όπως αποδίδουμε στο παρόν έργο τον όρο Phantom Cells - αναφέρονται σε αυθόρμητους, αυτόνομους, μη συνδεδεμένους μεταξύ τους πυρήνες. Κύριο χαρακτηριστικό της Ακέφαλης Αντίστασης είναι η έλλειψη ηγεσίας. Η θεωρία και μέθοδος αυτή κερδίζει συνεχώς έδαφος, όχι από άρνηση της έννοιας του Ηγέτη, αλλά εξαιτίας της έλλειψης κάποιου τέτοιου, σε συνδυασμό με την ενισχυμένη δυνατότητα του Κράτους να ελέγξει αλλά και να διαλύσει μία οργάνωση δομημένη με την κλασική πυραμιδοειδή μορφή. Όπως ο ίδιος ο Beam αναφέρει η Ακέφαλη Αντίσταση είναι τέκνο της αναγκαιότητας! Η έλλειψη κεντρικής διοίκησης, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει συνεργασία μεταξύ των πυρήνων.

Το βιβλίο ''Ακέφαλη Αντίσταση'' μπορείτε να το βρείτε εδώ                  

The Stormtrooper

Η Aυτοκτονία της Λευκής Φυλής - William Pierce

The Stormtrooper

Μήνυμα του Λούις Μπημ στο ιστολόγιό μας

Συναγωνιστές, 

Είναι τιμή μου το ότι το έργο μου σας ενδιαφέρει. Είμαι μελετητής της ελληνικής ιστορίας και φοβάμαι πολύ ότι η χώρα σας καταστρέφεται σκόπιμα από τους σύγχρονους Τούρκους που αυτοαποκαλούνται "Ευρωπαϊκή Ένωση". Αυτοί οι εχθροί της ελευθερίας θα καταστρέψουν ολόκληρη την Ευρώπη αν οι άνθρωποι δεν ξεσηκωθούν και δεν ζητήσουν ανεξαρτησία από αυτούς. Ας είναι κάθε άντρας και γυναίκα ανάμεσά σας, πιστοί μόνο στο συμφέρον του λαού και των κοινών μας δεσμών. Αντισταθείτε τώρα όσο μπορείτε, γιατί θα έρθει η μέρα που η συμμόρφωση προς τις επιθυμίες του εχθρού θα έχει πολύ μεγαλύτερο κόστος  από το κόστος που έχει τώρα η αντίσταση στο κακό.

Ζήτω η Ελλάς
Λούης Μπημ

The Stormtrooper 

Επέτειος του πραξικοπήματος του Μονάχου

 

The Stormtrooper

Προς υπεράσπιση του Χίτλερ και του Εθνικοσοσιαλισμού του

Του William Luther Pierce 

Σύντομο βιογραφικό

Ο William Luther Pierce (1933-2002) ήταν ο αρχηγός του κινήματος «National Alliance», και πανεπιστημιακός καθηγητής. Ως καθηγητής στο Όρεγκον ήρθε σε επαφή και εντάχθηκε ως μέλος στις τάξεις του Αμερικανικού Εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος, ενώ ξεκίνησε τις μελέτες του στην ελληνική φιλοσοφία και την ελληνική ιστορία, εκφράζοντας στο περιβάλλον του την αγάπη του για το ελληνικό έθνος και την λατρεία του για το ελληνικό πνεύμα. Το 1966 έγινε σύμβουλος του ηγέτη του αμερικανικού Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος George Lickoln Rockwell, ενώ ανέλαβε αρχισυντάκτης στο κομματικό έντυπο «National Socialist World». 

Με τη δολοφονία του Rockwell το κίνημα χάνει την πλέον ικανή μορφή του, όμως ο William συνέχισε να εργάζεται με τους συντρόφους του. Το κόμμα άλλαξε ονομασία σε «National Socialist White People's Party» [NSWPP], ενώ ο Γουίλιαμ αποχώρησε κι ανέλαβε την ηγεσία της «National Youth Alliance».

Το 1974 ο William μετονόμασε την οργάνωση σε «National Alliance» και ανέδειξε ως έμβλημά της τον «Ρούνο της Ζωής», ενώ προσδιόρισε την οργάνωση ως «Εμπροσθοφυλακή για τη διάσωση της λευκής φυλής». Παράλληλα δημιούργησε τις εκδόσεις «National Vanguard Books» και τη ραδιοφωνική εκπομπή «American Dissident Voices».

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, τα πέρασε στην οικία του στη Δυτική Βιρτζίνια, κάνοντας ραδιοφωνικές εκπομπές και ελέγχοντας τις εκδοτικές εργασίες του κινήματος όπως τα περιοδικά «National Vanguard», «Free Speech» και «Resistance». Άφησε στο αμερικανικό Εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα μια πλούσια και ανεπτυγμένη παρακαταθήκη.

Προς υπεράσπιση του Χίτλερ και του Εθνικοσοσιαλισμού του

Μετάφραση: Κωνσταντίνα Ιωάννου

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν η μεγάλη καμπή στην κατάρρευση της Δύσης. Εάν κάποια μεγάλη δυτική χώρα –συγκεκριμένα η Βρετανία, η Γαλλία ή η Αμερική- είχε την ακεραιότητα να αντισταθεί τους Εβραίους και να αποφύγει να παρασυρθεί μέσα στην παγκόσμια συνωμοσία τους εναντίον της Γερμανίας, δεν θα είχε συμβεί κανένας παγκόσμιος πόλεμος, παρά μόνο ένας πόλεμος μεταξύ της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας και της μαρξιστικής Σοβιετικής Ένωσης. Η Γερμανία θα είχε νικήσει, ο μαρξισμός θα είχε εξαλειφθεί και θα ήταν η αρχή του τέλους της εβραϊκής κυριαρχίας. 

Αντ’ αυτού, οι δυτικοί είχαν πειστεί από τους πουλημένους πολιτικούς τους, τους Ιουδαιο-χριστιανούς κληρικούς τους, και τους Εβραίους χειραγωγούς της κοινής γνώμης ανάμεσά τους, να πάρουν τα όπλα εναντίον των Γερμανών αδελφών τους σε μια ανίερη σταυροφορία να εξαλειφθεί ο Εθνικοσοσιαλισμός, έτσι ώστε ο εβραϊο-μαρξιστικός καρκίνος που είχαν εξαπολύσει στον κόσμο να μπορούσε να επιβιώσει. Πριν  τον Β'  Παγκόσμιο Πόλεμο, η Δύση ήταν ακόμα βιώσιμη: μετά όμως όχι. 

Η καταστροφή του 1945, με τον θρίαμβο του Εβραίου και των συμμάχων του, έκανε αναπόφευκτο το άνοιγμα των μεταναστευτικών κρουνών για τους μη-Λευκούς στη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Συνέπεια:  Η καταστροφή των Λευκών, αμερικάνικων, δημοσίων σχολείων - η θέσπιση νόμων που περιορίζουν τη Λευκή ελευθερία συνεταιρισμών και τα δικαιώματα των Λευκών εργοδοτών και ενοικιαστών (και με αυτούς την ελευθερία των Λευκών υπαλλήλων και ενοίκων) – η άνοδος του φεμινισμού, της ομοφυλοφιλίας, και της χρήσης ναρκωτικών – η αποσύνθεση της παραδοσιακής δομής της οικογένειας – η ραγδαία αύξηση των ποσοστών της επιμειξίας – και η εκτόπιση της υγιούς Λευκής τέχνης, μουσικής, λογοτεχνίας και δράματος από μια ιουδαιο-δημοκρατικο-χολιγουντιανή κουλτούρα της σαβούρας («Schlock culture»). Επίσης, οδήγησε στη μετάσταση του μαρξιστικού καρκίνου κατά πολλά και μεγάλα μήκη και πλάτη της Ευρώπης και την άνοδο της κακοήθους Σιωνιστικής δύναμης στην Παλαιστίνη-  μια δύναμη που θα είναι σίγουρα υποκινητής του Γ' Παγκοσμίου Πολέμου. 

Επιβάλλεται σε εμάς που ακόμα ελπίζουμε ότι αρκετά υγιή γονίδια μπορούν να διασωθούν από το επερχόμενο χάος, το να κατανοήσουμε ό,τι μπορούμε για τον Β'  Παγκόσμιο Πόλεμο- για την εξέχουσα προσωπικότητά του, τον Αδόλφο Χίτλερ, και για την ιδεολογία του, τον Εθνικοσοσιαλισμό, από την εξάλειψη του οποίου λογικό συνεπακόλουθο ήταν όλα τα κακά που περιγράψαμε προηγουμένως. Γι’ αυτό η Εθνική Εμπροσθοφυλακή («National Vanguard”), συχνά έχει άρθρα για αυτά τα θέματα και θα συνεχίσει να έχει στο μέλλον. 

Όσο για τον «σοσιαλισμό» του Εθνικοσοσιαλισμού, μην αφήσετε τον εαυτό σας να εξαπατηθεί από τους εχθρούς του, ανάμεσα στους οποίους είναι οι υποστηρικτές της Νέας-Δεξιάς των Ιουδαιο-καπιταλιστών. Σαφώς δεν έχει με τίποτα να κάνει με τον σημιτικό σοσιαλισμό, τον οποίο πλάσαραν ο Μαρξ και οι συγγενείς του. Το πρώτο σλόγκαν των Εθνικοσοσιαλιστών του Αδόλφου Χίτλερ ήταν: «Το κοινό συμφέρον, πριν το προσωπικό συμφέρον!». Πίστευαν πως ο κάθε Γερμανός, είτε είναι εργοστασιάρχης είτε είναι επιστάτης, πρέπει να βάζει τα συμφέροντα του Έθνους του και της Φυλής του, πάνω από τα προσωπικά του συμφέροντα. Αυτό ήταν, αυτό που πραγματικά εννοούσαν με τον «σοσιαλισμό» του Εθνικοσοσιαλισμού.  

Θεωρούσαν ακόμα, ότι ήταν υποχρέωση των ηγετών του Έθνους, να μεριμνούν για τη σωματική υγεία όλων των μελών του Έθνους-  και όχι να φροντίζουν μόνο για τις ομάδες "ειδικού ενδιαφέροντος" ή να κερδίσουν διαγωνισμούς δημοτικότητας με την ευμετάβλητη και επηρεαζόμενη μάζα. 

Αυτά τα πιστεύω, καθόρισαν τη φυλετική, την οικονομική και την εκπαιδευτική πολιτική της κυβερνήσεως του Χίτλερ. Αυτή η κυβέρνηση ήταν «σοσιαλιστική», στο ότι αφιέρωσε πολλές από τις προσπάθειές της για να επιφέρει οικονομική ευημερία στην εργατική και μέση τάξη των Γερμανών, καθώς και τη φυλετική ποιότητα και φυλετική συνείδηση όλου του Έθνους. Αλλά δεν αποπειράθηκε να επιβάλει κάποιον τύπο τεχνητής «ισότητας» στους πολίτες, είτε επρόκειτο για την κοινωνική θέση ή για το εισόδημα. Και δεν αποθάρρυνε την επιχειρηματική δραστηριότητα μεμονωμένων Γερμανών πολιτών, εφόσον αυτές οι δραστηριότητες δεν ήταν επιβλαβείς στα εθνικά συμφέροντα. Η ατομική ιδιοκτησία όχι μόνο παρέμεινε ιερή στην Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία, αλλά επιπλέον η κυβέρνηση θέσπισε νέους νόμους για να δώσει την δυνατότητα στους μικρούς αγρότες να αποφύγουν να χάσουν τα κτήματά τους από τοκογλύφους. 

Είτε αυτός είναι «σοσιαλισμός», ή όχι, η Εθνική Εμπροσθοφυλακή σίγουρα δεν είναι εναντίον του. Κλείνοντας, δεν θα σπάσουμε τη Σιωνιστική κατοχή των ΗΠΑ μέχρις ότου οι Λευκοί Αμερικανοί πάρουν μια συνειδητή απόφαση να βάλουν τα κοινά φυλετικά τους συμφέροντα πάνω από τα ατομικά τους συμφέροντα. 

-Dr. William L. Pierce

The Stormtrooper