Πέμπτη 4 Αυγούστου 2016

Μακριά από τα πολιτικά πτώματα του ''εθνικού χώρου''



 
του Σωτήρη Αντωνακόπουλου


Είναι γεγονός ότι μόνο τα γέλια μπορεί να βάλει κάποιος με το πολιτικό σκηνικό που επικρατεί στον λεγόμενο ''εθνικό χώρο''. Μίζερες  και γελοίες κοινοβουλευτικές παρουσίες, καινούργια και παλιά αστεία αποκόμματα, οργανωσούλες της πλάκας και του χαβαλέ καθώς και αυτόνομες μισαλλόδοξες εκφράσεις. Επιδίωξη όλων αυτών είναι να γίνουν ''χαλίφης στη θέση του χαλίφη''. Κίνητρο: το χρήμα και η προσωπική συμπλεγματική τους καταξίωση. Μέσον: η συστηματική φίμωση και εξάλειψη κάθε εθνικοσοσιαλιστικού στοιχείου με το προκάλυμμα του Έλληνα εθνικιστή και του πατριωτικού συναισθήματος.
Όσο λοιπόν και να προσπαθούν κάποιοι, εμείς, οι γνήσιοι εθνικοσοσιαλιστές δεν θα γίνουμε σαν κι εσάς.

Κι αν εσείς, χαμένοι στον βούρκο της ιδεολογικής σας ανυπαρξίας, συνεχίζετε  να υποσκάπτετε κάθε εθνικοσοσιαλιστική δράση -καθώς δεν είστε ούτε κατ' ελάχιστον άξιοι να ανταποκριθείτε  στα όνειρα της νιότης σας- εμείς δηλώνουμε κατηγορηματικά: 

Δεν μας ενδιαφέρει καμία ''θέση'' κάτω από τον ήλιο της αστικής δημοκρατίας. Κάθε ''δημοκρατική'' έκφραση των ιδεών μάς φέρνει αναγούλα και είναι συνάμα ύποπτη.


Αρνούμαστε να συρθούμε πίσω από οποιοδήποτε σιωνιστικό άρμα σαν τα σκυλιά (βλέπε Πούτιν από τη μία και Τραμπ από την άλλη), περιμένοντας ένα κομμάτι από την πίτα του διεθνούς σιωνισμού.



Καμία ''ορθή λογική'' δεν θα μας αναγκάσει να παραδώσουμε κανένα ιδεολογικό κάστρο του εθνικοσοσιαλισμού για να γίνουμε ωραίοι και αρεστοί στα μάτια των ξεπουλημένων, των -συνειδητοποιημένων και μη- μπολσεβίκων του συστήματος. Ούτε και πρόκειται να απαρνηθούμε τον Αδόλφο Χίτλερ τρις, πριν αλέκτορα φωνήσαι.


Σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να ζούμε παρασιτικά αλλά με παραγωγική εργασία, όπως απαιτεί το Άριο ιδανικό μας και η εθνικοσοσιαλιστική μας τιμή.


Όλα αυτά γιατί πολύ απλά έχουμε μια Πίστη και οφείλουμε να την προστατέψουμε, τιμώντας τα όπλα μας: τον καθαρό μας λόγο, το ιδεολογικό βιβλίο και τον συναγωνιστή που έχουμε δίπλα μας. 

ΤΩΡΑ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ
ΠΑΝΤΑ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ 

Για 'σάς αφήνουμε αυτά που αξίζετε: τα εκλογικά ποσοστά, τις γιορτές και τα πανηγύρια. Κλείνοντας, σκεπτόμενος τα πολιτικά πτώματα του ''εθνικού χώρου'' μου έρχεται στον νου συνειρμικά  ένα κομμάτι από το άρθρο του Robert Brasillach ''είδα τους τάφους του Κατύν'':



'Ογκώδης μυρωδιά, μυρωδιά μαύρη και στυφή, μυρωδιά ομαδικού τάφου, που δεν μπορείς να την ξεχάσεις. Κάτι ζωντανό σαν ένα ζώο, που σαπίζει για καιρό μέσα σε αυτή τη γη που δεν φθείρει και πολύ τα πτώματα. Είναι εδώ, πιεσμένα και σφιχτά το ένα δίπλα στο άλλο, και από αυτά αναδίνεται αυτό το πράγμα, που θα μπορούσε να το κρατήσουμε μέσα στα χέρια μας, τόσο είναι βαρύ. Κάποιες φορές ο αέρας την πετάει στα πρόσωπά μας και νιώθουμε την ανάγκη να σκουπιστούμε, σαν να ήταν κάτι γλοιώδες, δύσοσμο και σε μεγάλη ποσότητα. Μα δεν είναι παρά μια μυρωδιά..''

Δεν συμβαδίζουμε λοιπόν με τα πολιτικά πτώματα, τα αφήνουμε στον ομαδικό τους τάφο... όμως η μυρωδιά τους συνεχίζει να μας ενοχλεί. Μα δεν είναι παρά μια μυρωδιά.



 The Stormtrooper