Η υποταγή του Μεταξά στους Αγγλοεβραίους και οι πρώτες συνέπειες για την Ελλάδα

 

Του Άγγελου Κωνσταντίνου

Η ουδετερότητα του Μεταξά ήταν καθαρώς φαινομενική. Στην πραγματικότητα, τοποθετήθηκε ως δικτάτορας από τους Αγγλοεβραίους, για να αλυσοδέσει στο άρμα τους το ελληνικό κράτος. Όσοι καλύπτουν αυτό το γεγονός, διαψεύδονται από τα γεγονότα. Ενδεικτικά:

Στις 3 Μαρτίου του 1934, μιλώντας στο Συμβούλιο των Πολιτικών αρχηγών, είπε κατά λέξη:«Αν και είναι βεβαίως παράτολμον εις την πολιτική να δημιουργή κανείς δόγματα, η Ελλάς δύναται να θέση ως δόγμα πολιτικόν ότι εν ουδεμία περιπτώσει δύναται να ευρεθή εις στρατόπεδον αντίθετον εκείνου εις το οποίον θα ευρίσκετο η Αγγλία. Δυνάμεθα τούτο να το θεωρήσωμεν ως δόγμα. Εγώ τουλάχιστον το ασπάζομαι».1

O υφυπουργός της Αγγλίας, Ρ. Βάνσιταρτ, έγραφε σε υπόμνημά του τον Μάιο του 1937 για τις ελληνο-αγγλικές σχέσεις: «Βρήκαμε ότι το καθεστώς Μεταξά είναι πολύ πιο συνεννοήσιμο από πολλά από τα προϋπάρχοντα καθεστώτα»...2

Το 1938 απορρίπτει  την ανανέωση του 10ετούς Συμφώνου Ειρήνης και Συνεργασίας (Συμφωνία Βενιζέλου - Μουσολίνι)3

Στις αρχές Μαΐου του 1940, εξομολογήθηκε στον Άρθουρ Μάρτον -ανταποκριτή της «Ντέιλι Τέλεγκραφ» στην Αίγυπτο- τον οποίο συνάντησε στην Αθήνα, τα παρακάτω: «Είμεθα ουδέτεροι εφ' όσον χρόνον η Αγγλία θέλει να είμεθα ουδέτεροι. Τίποτα δεν κάνομε χωρίς συνεννόησιν με την Αγγλία και, τις περισσότερες φορές ό,τι κάνομε γίνεται κατά σύστασιν ή παράκλησιν της Αγγλίας. Η Ελλάς είναι ζωτικό τμήμα της αγγλικής αυτοκρατορικής αμύνης».4

Την 3η πρωινή της 28ης Οκτωβρίου ο Γκράτσι, ο στρατιωτικός ακόλουθος της ιταλικής πρεσβείας στην Αθήνα, επέδωσε διακοίνωση της ιταλικής προς την ελληνική κυβέρνηση, η οποία μεταξύ άλλων έλεγε:

«Η ουδετερότης της Ελλάδος απέβη ολονέν και περισσότερον απλώς και καθαρώς φαινομενική. Η ευθύνη διά την κατάστασιν ταύτην επιπίπτει πρωτίστως επί της Αγγλίας και επί της προθέσεώς της όπως περιπλέκη πάντοτε άλλας χώρας εις τον πόλεμον. Η Ιταλική Κυβέρνησις θεωρεί έκδηλον ότι η πολιτική της Ελληνικής Κυβερνήσεως έτεινε και τείνει να μεταβάλη το ελληνικόν έδαφος, ή τουλάχιστον να επιτρέψη όπως το ελληνικόν έδαφος μεταβληθή εις βάσιν πολεμικής δράσεως εναντίον της Ιταλίας».5

Η Πρόταση Ειρήνης του Χίτλερ

''Στα μέσα Νοεμβρίου, ο στρατιωτικός ακόλουθος της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα, συνταγματάρχης Κλεμ φον Χόχενμπεργκ, βολιδοσκόπησε μέλη της ελληνικής κυβέρνησης σχετικά με το υπό ποιους όρους θα δέχονταν τη σύναψη ειρήνης με την Ιταλία. Στις 4 Δεκεμβρίου, ο στρατηγός Σοντού είχε τηλεγραφήσει στη Ρώμη και φανέρωνε την ανάγκη εξεύρεσης «πολιτικής λύσης» και ο Μουσολίνι σκέφθηκε προς στιγμήν να ζητήσει τη γερμανική μεσολάβηση για τη σύναψη ανακωχής. Ο Χίτλερ έστειλε τον Κανάρη στη Μαδρίτη, αφ’ ενός για να πιέσει τον Φράνκο να επιτρέψει την είσοδο γερμανικών στρατευμάτων προς κατάληψη του Γιβραλτάρ και να κινηθεί ο ίδιος εναντίον των Βρετανών και αφ’ ετέρου για να διαβιβάσει -έμμεσα- στον Έλληνα πρεσβευτή στη Μαδρίτη προτάσεις για ειρήνευση. Ως μεσάζων για το διάβημα αυτό χρησιμοποιήθηκε ο Ούγγρος στρατηγός Αντόρκα -πρεσβευτής της Ουγγαρίας στη Μαδρίτη και παλαιός φίλος του Κανάρη. Ο Αντόρκα συναντήθηκε με τον Έλληνα πρεσβευτή Περ. Ιακ. Αργυρόπουλο, τον διαβεβαίωσε ότι τον επισκέπτεται κατόπιν επίσημης υπόδειξης της γερμανικής κυβέρνησης και του πρότεινε το εξής σχέδιο ειρήνευσης: Οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές θα προχωρούσαν αμέσως στην υπογραφή συνθήκης ειρήνης. Η Ελλάδα θα μπορούσε να διατηρήσει τις θέσεις τις οποίες κατέλαβε ο στρατός της στην "Αλβανία". Προς αποφυγή μελλοντικών επεισοδίων μεταξύ Ελλήνων και Ιταλών θα δημιουργείτο νεκρή ζώνη, εντός της οποίας θα παρεμβάλλονταν γερμανικές στρατιωτικές μονάδες ως εγγυήτριες της συνθήκης. Η γερμανική κυβέρνηση, αν δεχόταν η ελληνική, θα ανελάμβανε να πείσει την ιταλική πλευρά να δεχθεί τους όρους. 

Φυσικά, η Ελλάδα θα καθίστατο εκ νέου ουδέτερη χώρα και θα μεριμνούσε, ώστε να αποχωρήσουν όλες οι βρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονταν στο έδαφός της. Ο Αργυρόπουλος γνωστοποίησε το προτεινόμενο σχέδιο ειρήνης στην Αθήνα και με μια συνοδευτική αναλυτική έκθεση πρότεινε την αποδοχή του, αλλά δεν έλαβε καμία απάντηση.

Παράλληλα με την ενέργεια αυτή του Κανάρη, και κατά το πρώτο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου, ο υπουργός Ασφαλείας της κυβέρνησης Κ. Μανιαδάκης δέχθηκε την επίσκεψη του καθηγητή Μπέρινγκερ, μορφωτικού ακολούθου της γερμανικής πρεσβείας και ενός προσώπου του οποίου δεν αποκάλυψε το όνομα, αλλά ισχυρίσθηκε ότι ενεργούσε κατ’ εντολή του υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας Ι. φον Ρίμπεντροπ. Ο φον Κανάρης φέρεται να εμπλέκεται στις γερμανικές προσπάθειες προσέγγισης της ελληνικής κυβέρνησης. Ο μυστηριώδης αυτός απεσταλμένος επανέλαβε ακριβώς τις προτάσεις του Αντόρκα. Ο Μανιαδάκης τους ρώτησε γιατί δεν απευθύνονταν στον αρμόδιο υπουργό. Του απάντησαν πως επιθυμία του Χίτλερ ήταν να μη χρησιμοποιηθεί για ένα τόσο σοβαρό θέμα η διπλωματική οδός, που δεν φημιζόταν για την εχεμύθειά της. Ο Μανιαδάκης ενημέρωσε τον Μεταξά. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, ο Έλληνας πρωθυπουργός εξεδήλωσε ζωηρό ενδιαφέρον για τις προτάσεις αυτές, αλλά επιθυμούσε να καθυστερήσει την αποδοχή των διαπραγματεύσεων...''6

Ο Μεταξάς ως το θάνατό του υπηρέτησε πιστά τα συμφέροντα των Αγγλοεβραίων. Η ειρήνη που προτάθηκε από τη Γερμανία με όρους την ουδετερότητα της Ελλάδας και ταυτόχρονη προσάρτηση της Βορείου Ηπείρου απορρίφθηκε, διότι κάτι τέτοιο δεν θα εξυπηρετούσε τους Αγγλοεβραίους. Μετά την Γερμανική νίκη τα μέλη της κυβέρνησης και ο Βασιλιάς εγκατέλειψαν την Ελλάδα μαζί με τους Άγγλους και εγκαταστάθηκαν στο Κάιρο από όπου συνέχισαν τις δολοπλοκίες με τους προστάτες τους. Οι συνωμοσίες και η δυσωδία που απέπνεαν ήταν τέτοιες που ο επίσης πράκτορας των Αγγλοεβραίων Γ. Σεφέρης, υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών των κυβερνήσεων του Καΐρου έγραψε στο ημερολόγιό του: 

«Συλλογίζομαι κάθε μέρα και περισσότερο πως είμαστε ένα κουβάρι από σκουλήκια».7

Τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν. Το 1941 συγκροτείται το ΕΑΜ – ΕΛΛΑΣ με Βρετανική βοήθεια τόσο χρηματική όσο και στρατιωτική και πρόσχημα την απελευθέρωση από τους «κατακτητές». Η πραγματικότητα είναι ότι οι κομμουνιστές αρπάζουν την ευκαιρία με σκοπό να κατακτήσουν την Ελλάδα και φυσικά να παραχωρήσουν την Μακεδονία στους Σλάβους παρτιζάνους. Δίνεται η ευκαιρία σε συμμορίτες και κάθε λογής απατεώνες να διαπράξουν εγκλήματα για τα οποία πολλοί, στο τέλος του πολέμου, παρέμειναν ατιμώρητοι.

Οι σύμμαχοι, οι Άγγλοι, με ναυτικό αποκλεισμό αλλά και οικονομικό είναι οι κυρίως υπεύθυνοι για τα χιλιάδες θύματα από την πείνα καθώς επίσης και για τους χιλιάδες νεκρούς του Πειραιά από τον βομβαρδισμό (Αμερικανών και Βρετανών). Οι Άγγλοι επιστρέφουν το 1944 στον τόπο του εγκλήματος. Νέες δολοπλοκίες. Ο άνθρωπός τους, Σεφέρης, σημειώνει: 

«Η βλακεία, η εγωπάθεια, η μωρία, η γενική αναπηρία της ηγέτιδας τάξης στην Ελλάδα, σε φέρνει στην ανάγκη να ξεράσεις. Είμαι βέβαιος πως τούτοι οι ελεεινοί δεν αντιπροσωπεύουν τη ζωντανή Ελλάδα»8

Οι αναρχοκομμουνιστές αποθρασύνονται. Το παιδομάζωμα από τα ορεινά χωριά της Ελλάδος ξαναρχίζει, θυμίζοντας στους Έλληνες ξανά τα δύσκολα χρόνια της τουρκοκρατίας. Τέλος, η Ελλάδα θα αναγκασθεί να διεξαγάγει έναν πολυετή αγώνα εναντίον αναρχικών και κομμουνιστικών συμμοριών που κράτησε μέχρι και τον Αύγουστο του 1949.

Αυτές ήταν οι πρώτες συνέπειες για την Ελλάδα της πλήρους, απόλυτης υποταγής του καθεστώτος Μεταξά στους Άγγλους.

Τη συνέχεια τη ζούμε σήμερα... 

1 Ιωάννου Μεταξά: «Ημερολόγιο», εκδόσεις «Γκοβόστη», τόμος Δ' σελ. 77

2 Γ. Ανδρικόπουλου: «Οι ρίζες του ελληνικού φασισμού», εκδόσεις «ΔΙΟΓΕΝΗΣ», σελ 25

3 Στις 23 Σεπτεμβρίου 1928, υπογράφτηκε το Σύμφωνο Φιλίας Ρώμης (γνωστό και ως Συμφωνία Βενιζέλου - Μουσολίνι), μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας. 

4 Η συνωμοσία της Αγγλίας κατά της Ελλάδος 1935-1944 (του Ι. Χονδροματίδη, Εκδόσεις Θούλη, 2012, σελ. 37)

5 Βασιλικόν Υπουργείον των Εξωτερικών: «Η Ελληνική Λευκή Βίβλος 1940 - Διπλωματικά έγγραφα: Η Ιταλική επίθεσις κατά της Ελλάδος», Αθήναι 1940, σελ. 145-146

6 Απόσπασμα από άρθρο του Νίκου Γιαννόπουλου (πηγή)

7 Γ. Σεφέρη: «ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ», τ. Α', σελ. 131, «Εκδόσεις Ικαρος»

8 Γιώργος Σεφέρης, «Ημερολόγιο», 1945

The Stormtrooper

Avanti ragazzi di Buda (Εμπρός νέοι της Βούδας) από σχολείο στην Ουγγαρία

Avanti ragazzi di Buda (Εμπρός νέοι της Βούδας). Το πατριωτικό, αντι–κομμουνιστικό τραγούδι που γράφτηκε από Ιταλούς για την Ουγγρική Επανάσταση του 1956 ήταν απαγορευμένο τα χρόνια της σοβιετικής τυραννίας. 

Σήμερα, μαθητές με χαρούμενα πρόσωπα, το τραγουδούν χτυπώντας ρυθμικά τα πόδια και χαμογελώντας.  Το βίντεο είναι από σχολείο στη Βουδαπέστη. 

πηγή

the Stormtrooper

Αδόλφος Χίτλερ - Το τέλος της εξαθλίωσης

The Stormtrooper

Διοικητής Matt Koehl και stormtroopers

Πορεία στην Ουάσινγκτον Αύγουστος 1970

Εθνικοσοσιαλιστική δράση Ιούλιος 1972

πηγή

The Stormtrooper

Εθνικοσοσιαλιστές μαχητές για την λευκή Ροδεσία

Ο πόλεμος στη Ροδεσία έχει σε μεγάλο βαθμό ξεχαστεί-και όπως τόσα πολλά-διαστρεβλωθεί, παρερμηνευθεί και παραμορφωθεί, ώστε να μπορεί να παρουσιαστεί από την σύγχρονη μαρξιστική ιστοριογραφία ως αγώνας του έγχρωμου προλεταριάτου και της απελευθέρωσης των λαών από τους τύραννους λευκούς αποικιοκράτες. Η πραγματικότητα όμως δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Ήταν ένας φυλετικός πόλεμος αυτοάμυνας των λευκών για την προστασία των οικογενειών τους από τις κτηνωδίες των μαρξιστών μαύρων τρομοκρατών, κυριευμένων με μια δίψα για την εξάλειψη των λευκών στη Ροδεσία. Σε αυτόν τον αγώνα για την προστασία και τη διατήρηση του λευκού πληθυσμού εν όψει της καταστροφής και της εκδίωξής του, υπήρξαν γενναίοι εθνικοσοσιαλιστές που κάνοντας την ιδέα τους πράξη, εγκατέλειψαν τις εστίες τους για να έρθουν προς βοήθεια των λευκών τους αδερφών. Λίγα είναι γνωστά για τους εν λόγω αγωνιστές. Πολέμησαν και πέθαναν ως άσημοι άνθρωποι. Ο Μάρτιν Kerr σε ένα άρθρο στο New Order (19/6/2016) αναφέρει κάποιους από αυτούς που γνώρισε προσωπικά μέσω του αμερικάνικου εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, NSWPP. Εμείς οφείλουμε να κάνουμε ειδική αναφορά στον Ρίτσαρντ Μπίντερμαν.

                                                                                                               

                                                                                                                            

Ο Ρίτσαρντ Μπίντερμαν, από τη Μινεσσότα, ήταν μέλος του προσωπικού του αρχηγείου του NSWPP και όπως μας πληροφορεί ο Kerr, επίσης σκληροτράχηλο μέλος των ομάδων κρούσης(Stormtroopers). Με τον καιρό προήχθη σε λοχία στην επίλεκτη ροδεσιανή SAS. Πέθανε εν ώρα δράσης τον Οκτώβριο του 1977 στην Μοζαμβίκη, πίσω από εχθρικές γραμμές. Το κόμμα τίμησε τον Μπίντερμαν με δύο σελίδες αφιέρωση στην εφημερίδα "White Power" και διοργάνωσε επιμνημόσυνη δέηση για εκείνον στα κεντρικά γραφεία του κόμματος στο Άρλινγκτον της Βιρτζίνια.

Η μοίρα όμως της Ροδεσίας είχε ήδη αποφασισθεί. Το 1979, ενέδωσε τελικά στα διεθνή εμπάργκο και την πίεση και έδωσε την εξουσία σε μια μαύρη κυβέρνηση, η οποία σε λίγο εγκαταστάθηκε με δικτατορικές εξουσίες με ένα μόνο  κόμμα να καταλαμβάνει τις 147 από τις 150 έδρες στο κοινοβούλιο της Ζιμπάμπουε, όπως μετονομάστηκε η Ροδεσία. Σταδιακά, όπως ήταν φυσιολογικό, η μαύρη δικτατορία περιόρισε τα δικαιώματα των λευκών, αντιμετωπίζοντας τους σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας και κατάσχεσε τα περισσότερα αγροκτήματά τους και τα παρέδωσε στους μαύρους. Σήμερα πια ο αριθμός των λευκών κατοίκων της Ζιμπάμπουε είναι τόσο μικρός που φτάνει τα όρια της ανυπαρξίας. Η προδοσία της λευκής Ροδεσίας από τους μαρξιστές και φιλελεύθερους αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο που χρήζει περαιτέρω εξέτασης. Κάτι που θα γίνει σε άλλη στιγμή.

The Stormtrooper

Η National Action στο Berwick

                                                                                                                                                                 

πηγή

The Stormtrooper

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ από τη Θούλη: Ιωάννης Συκουτρής - Η σχέσις μας προς την Αρχαιότητα

Συγγραφέας: Ιωάννης Συκουτρής

Εκδόσεις: Θούλη

Χρονολόγιο: Εβίνα Π. Τσαγκαράκου

«Το παρόν ζη από το παρελθόν και η ιστορία είναι ο μόνος διδάσκαλος του βίου διά τα μελλοντικά μας διαβήματα»…

Στο δοκίμιο αυτό –επιλεγόμενα στο βιβλίο του Th. Zielinski «Ημείς και οι Αρχαίοι»− ο Ι. Συκουτρής εξετάζει τη σημασία της γνώσης της Αρχαιότητας κατά την προ αλλά και μετά την Επανάσταση του 21 εποχή. Η επαφή με την Αρχαιότητα οδήγησε το έθνος μας να γίνει «Έθνος Ελλήνων» από «γένος Χριστιανών» που ήταν κατά την τουρκοκρατία, μετά το «άχρωμον εθνικώς Βυζάντιον». Αυτή η αφύπνιση το έκανε να ξεσηκωθεί. Το 21 ήταν αναγέννηση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και συνειδητή επάνοδος στη δράση των αρχαίων προγόνων, ο Λεωνίδας και ο Θεμιστοκλής ζωντανές υπάρξεις. Στη μικρή γωνιά που απελευθερώθηκε, η σχέση με την Αρχαιότητα είναι αντιφατική: Οίηση, περηφάνια αλλά χωρίς αίσθηση των καθηκόντων έναντι του ενδόξου ονόματος, παρά τις συχνά καλές προθέσεις.  Η βαθιά γνώση της αρχαιότητας είναι ένας σκοπός ευγενής και ωραίος, προς τον οποίον «το έθνος μας οφείλει να μάθη προ παντός να εργάζεται και να πειθαρχή εαυτό».

Το βιβλίο ''Η σχέσις μας προς την Αρχαιότητα'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

The Stormtrooper

Αποσπάσματα από το βιβλίο του Κνουτ Χάμσουν - Paa gjengrodde stier (Σε Χορταριασμένα Μονοπάτια)

Paa gjengrodde stier, 1949 

"Θα μπορούσα να περάσω απέναντι στην Αγγλία, όπως το έκαναν αρκετοί, που σήμερα γυρίζουν σαν ήρωες γιατί εγκατέλειψαν την πατρίδα τους, γιατί το 'σκασαν απ' τα χώματά τους. Δεν το έκανα. Δεν ήταν του χαρακτήρα μου ποτέ. Θεώρησα πως υπηρετούσα την πατρίδα μου καλύτερα εκεί που βρισκόμουνα, να ασχολούμαι με τη γη ανάλογα με τις δυνάμεις μου σ΄αυτούς τους δύσκολους καιρούς, που το έθνος μας είχε έλλειψη από κάθε τι. Κι ακόμα χρησιμοποιώ την πένα μου για τη Νορβηγία, που τώρα θα έβρισκε τη θέση της ψηλά-ψηλά ανάμεσα στις γερμανικές χώρες της Ευρώπης. Η σκέψη αυτή μίλησε στην καρδιά μου από την αρχή ακόμα. Ακόμα περισσότερο: με ενθουσίασε, με κατάκτησε. 

[...]Σήμερα ακόμα νομίζω πως είναι, πως ήταν μια μεγάλη κι ωραία ιδέα για τη Νορβηγία, που άξιζε να πολεμήσει κανείς και να δουλέψει σκληρά γι' αυτή. Νορβηγία: μια αυτάρκης και αυτόφωτη χώρα στην άκρη της Ευρώπης!

Knut Hamsun

[...] Όταν καθόμουν κι έγραφα και τηλεγραφούσα νύχτα και μέρα, πρόδιδα, λένε, την πατρίδα μου. Ήμουνα προδότης, λένε. Ας πάει κι αυτό. Μα δεν αισθανόμουν εγώ έτσι, ποτέ μου, ούτε και σήμερα αισθάνομαι έτσι. Έχω την καλύτερη ειρήνη με τον εαυτό μου,  την καλύτερη συνείδηση. 

Εκτιμώ σε μεγάλο βαθμό την κοινή γνώμη. Εκτιμώ ακόμα περισσότερο τη νορβηγική δικαιοσύνη, μα όχι τόσο πολύ ώστε να υποτιμώ τη δική μου κρίση για το τι είναι καλό ή κακό, δίκαιο ή άδικο. Είμαι αρκετά μεγάλος πια, για να 'χω το δικαίωμα να 'χω ένα δικό μου κώδικα˙ κι αυτός είναι δικός μου.''    

Κνουτ Χάμσουν 

πηγή: thulebooks.gr

The Stormtrooper