Η Σουηδία απειλεί με πόλεμο τη Ρωσία

 Σουηδοί πεζοναύτες  “Bordningsstyrkan”

Απειλή πολέμου προς τη Ρωσία εκτοξεύτηκε από την Σουηδία σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, στην περιοχή της Βαλτικής Θάλασσας όπου τον τελευταίο καιρό η ένταση ανεβαίνει επικίνδυνα. Όπως ανέφερε το σουηδικό πρακτορείο ειδήσεων BNS, ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου της Σουηδίας, Michael Byden, απείλησε ότι το ΝΑΤΟ είναι πιθανόν να έρθει σε πολεμική η σύγκρουση με την Ρωσία στην περιοχή της Βαλτικής, εξ’ αιτίας των συνεχιζόμενων ρωσικών προκλήσεων. Ο Σουηδός πτέραρχος ανέφερε ότι ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη παραβίασαν επανειλημμένα τον σουηδικό εναέριο χώρο, ενώ παραβιάζουν συστηματικά τον εναέριο χώρο των Βαλτικών χωρών, που σημειωτέον είναι οι πιο φανατικές αντιρωσικές χώρες της Ευρώπης.                                                                          

Särskilda Operationsgruppen (SOG)

πηγή

The Stormtrooper

Λόγος της 8ης Νοεμβρίου 1941

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        

  Με το κείμενο που ακολουθεί, οι Εκδόσεις Edelweiss εγκαινιάζουν τη σειρά Ιστορικό Αρχείο, στην οποία θα δημοσιεύονται ιστορικής αξίας κείμενα, ιδιαιτέρως της περιόδου του Α΄ και Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, του Μεσοπολέμου αλλά και των πρώτων χρόνων μετά τη λήξη του Β΄Ππ· χρόνων διωγμών, συνωμοσίας, ζυμώσεων, ταραχών.

    Η πρώτη έκδοση της σειράς αυτής είναι ο λόγος του Χίτλερ της 8ης Νοεμβρίου του 1941, που εκφωνήθηκε στο Μόναχο, στην μπυραρία Löwenbräu. Κάθε χρόνο, ο Χίτλερ, την ημέρα αυτή, εκφωνούσε μία ομιλία επί τη επετείω του Πραξικοπήματος του Μονάχου, το οποίο, όπως είναι γνωστό, έλαβε χώρα στις 9 Νοεμβρίου 1923, απέτυχε τελικώς, και είχε ως συνέπεια τον θάνατο δέκα έξι Εθνικοσοσιαλιστών και τον εγκλεισμό του ίδιου του Χίτλερ στη φυλακή του Λάντσμπεργκ, όπου και έγραψε τον πρώτο τόμο του περίφημου έργου του Ο Αγών μου (MeinKampf).

    Εκτός, όμως, από την επέτειο του Πραξικοπήματος, τον Νοέμβριο ήταν και η επέτειος της λήξης του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κυρίως με την υπογραφή τής, άκρως ταπεινωτικής για τη Γερμανία, Συνθήκης της Κομπιέν, στις 11 Νοεμβρίου 1918, η οποία, ουσιαστικά, σήμαινε την άνευ όρων συνθηκολόγηση της χώρας αυτής.

    Ελπίζουμε ότι η νέα αυτή σειρά των Εκδόσεών μας, θα αποτελέσει ευκαιρία, αφορμή και μέσον για έρευνα και θα διευκολύνει στην αναζήτηση της Αλήθειας.

Το βιβλίο ''Λόγος της 8ης Νοεμβρίου 1941'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

The Stormtrooper

Η Αυστρία στέλνει στρατό στα σύνορα Ελλάδας- Σκοπίων

Η Αυστρία θα στείλει στρατό στα σύνορα των Σκοπίων με την Ελλάδα για να βοηθήσουν στην ανακοπή της προσφυγικής ροής ανακοίνωσε ο ΥΠΕΞ της χώρας Σεμπάστιαν Κουρτς (Sebastian Kurz) μετά από την συνάντηση που είχε στο Βελιγράδι με τον ομόλογο του της Σερβίας Ίβιτσα Ντάτσιτς (Ivica Dacic).

Ο αυστριακός ΥΠΕΞ υπογράμμισε, ότι ο στόχος είναι να ανακοπεί η ροή των προσφύγων στα σύνορα της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ και για αυτό το λόγο τόνισε χρειάζεται να υπάρξει συνεννόηση και συντονισμένες προσπάθειες με τα Σκόπια και το Βελιγράδι.                                                                                                                                                                                                        

Αυστριακό τμήμα μάχης - αναγνωρίσεως 

Ο Ίβιτσα Ντάτσιτς τόνισε ότι «οι πρόσφυγες δεν μπορούν να μείνουν στη Σερβία» και εξέφρασε την ανάγκη να υπάρξει συνεχής ενημέρωση μεταξύ των χωρών που διασχίζουν οι πρόσφυγες για να μην δημιουργούνται τετελεσμένα και απρόβλεπτες καταστάσεις.

Το είδαμε εδώ                                                                                                                                                                                                           

Jagdkommando - Österreichs Eliteeinheit

πηγή

The Stormtrooper

Ο πρόεδρος Πούτιν εκτιμά τα κομμουνιστικά ιδεώδη

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        «Δεν πέταξα την κάρτα μέλους, δεν την έκαψα. Κάπου θα βρίσκεται», είπε ο πρόεδρος Πούτιν σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε. «Δεν υπήρξα μέλος του Κόμματος (του ΚΚΣΕ), από υποχρέωση. Δεν μπορώ να πω ότι συμφωνούσα πλήρως με την κομμουνιστική ιδεολογία αλλά φύλαξα με προσοχή» την κάρτα, πρόσθεσε, υπενθυμίζοντας ότι ως αξιωματικός της KGB εργάστηκε επί σχεδόν 20 χρόνια στο «ένοπλο βραχίονα του Κόμματος».

«Εκτιμούσα πολύ και εκτιμώ ακόμη τα κομμουνιστικά και σοσιαλιστικά ιδεώδη» τα οποία «θυμίζουν πολύ εκείνα της Αγίας Γραφής», αποκάλυψε.                                                                 

Είκοσι πέντε χρόνια μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ ο Λένιν, που πέθανε στις 21 Ιανουαρίου 1924, παραμένει πάντα παρών στη Ρωσία: χιλιάδες δρόμοι φέρουν το όνομά του και η βαλσαμωμένη σορός του εκτίθεται στο μαυσωλείο του στην Κόκκινη Πλατεία, μπροστά ακριβώς από το Κρεμλίνο. 
πηγή

The Stormtrooper

Διαβάζοντας το βιβλίο '' Robert Brasillach, πολιτικά άρθρα ''

του Σωτήρη Αντωνακόπουλου

Στο μαύρο εξώφυλλο ένιωσα αμέσως να με καταλαμβάνει το σκοτάδι του θανάτου, η θλίψη και η απελπισία που νιώθει κάποιος μετά από μια καταστροφή. Ήταν έντονη επίσης η μοναχικότητα και η σοβαρότητα. Επάνω στο μαύρο χρώμα αποτυπωμένη σε λευκό, η μορφή της απόλυτης πίστης και αφοσίωσης στον Ιερό Σκοπό. Στο λευκό για να μην σβήσει ποτέ η αθωότητα, η αλήθεια και εκείνο το αιώνιο χαμόγελο απέναντι από το εκτελεστικό απόσπασμα. Δίπλα δύο λέξεις σε κόκκινο κι αμέσως ένιωσα την επαναστατική διάθεση, το πάθος καθώς και την ορμή της γραφής του συγγραφέα. Είναι τα πρώτα συναισθήματα που γεννήθηκαν μόλις έπιασα στα χέρια μου το βιβλίο ''Robert Brasillach, πολιτικά άρθρα''. 

Γύρισα το εξώφυλλο και ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο. Αμέσως ένα ερώτημα άρχισε να βασανίζει το μυαλό μου: Πόσο εύκολο μπορεί να είναι σήμερα, στην εποχή της απόλυτης σήψης και της παρακμής, σ'αυτόν τον κόσμο που η ύλη και ο μηδενισμός συνθέτουν τη μίζερη καθημερινή πραγματικότητα,  να μπορεί κάποιος να νιώσει το πολεμικό πνεύμα, τη φυλετική ψυχή και την ανθρώπινη θυσία; Να ''γνωρίσει'' δηλαδή τον Robert Brasillach; Μέσα από τον πρόλογο του βιβλίου μού λύθηκε η απορία. Ο άνθρωπος που θα γνωρίσει τον εαυτό του, ο άνθρωπος που κοιτάζει την αλήθεια κατάματα, ο άνθρωπος που έχει πίστη για ένα σκοπό, ο άνθρωπος που παλεύει για κάτι ιερό θα είναι αυτός που έχει την τιμή να ''γνωρίσει'' τον Robert Brasillach.

Ο πρόλογος τελείωσε και ακολουθούν τα πολιτικά άρθρα. Από το ''εβραϊκό ζήτημα'' μέχρι το ''είδα τους τάφους του Κατύν'' η αρμονική ακολουθία τους θυμίζει στρατιωτική παράταξη έτοιμη να παρελάσει μετά από μια μεγάλη μάχη και μια σημαντική νίκη. Με την αίσθηση αυτή άρχισα να καταλαβαίνω τον πρόεδρο του δικαστηρίου που παρομοίασε τα άρθρα πιο επικίνδυνα κι από ένα τάγμα της Βέρμαχτ. Εβδομήντα ένα χρόνια μετά έχουμε την ευκαιρία σ' αυτό το βιβλίο να τα διαβάσουμε και να καταλάβουμε για ποιον λόγο προσπάθησαν να σκοτώσουν τον Eθνικοσοσιαλισμό, να σκοτώσουν την αλήθεια, να σκοτώσουν τον Robert Brasillach.

 

Διαβάζοντας πλέον τα παραρτήματα Α' και Β' του βιβλίου έκλεισα για μια στιγμή τα μάτια. Ξαφνικά κατάλαβα εκείνη την στιγμή ότι ο Robert Brasillach έπαψε να είναι απλά ένα σημαντικό πρόσωπο. Μεταμορφώθηκε σε μια ιδέα διάχυτη στον χρόνο της ιστορίας. Ο Robert Brasillach δεν πέθανε σ'εκείνο τον πάσσαλο στις 9.38 στις 6 Φεβρουαρίου 1945. Είχε πεθάνει πολλές φορές πιστός στο όραμά του. Πέθανε δίπλα στον Αντρέ Σενιέ σε μια γκιλοτίνα στη Γαλλική επανάσταση, είναι νεκρός σ' ένα δρόμο στο Παρίσι από σφαίρες  στην αντιδημοκρατική εξέγερση του 1934, είναι νεκρός από τους κόκκινους και την αντίδραση στο Βερολίνο, είναι νεκρός εθελοντής στο Ανατολικό Μέτωπο...

Κλείνοντας το βιβλίο χάθηκαν και οι σκιές. Εκείνες οι σκιές που σκόπιμα υπάρχουν για να παραπλανούν την αλήθεια. Η οπτική είναι πλέον καθαρή γιατί έχουμε ανέβει ακόμα πιο ψηλά... Στο φως. Το σπήλαιο είναι πολύ μικρό να μας χωρέσει. Δώσαμε όρκο στον Ήλιο πως θα ξαναγυρίσουμε, φέρνοντας μαζί μας κι άλλες ψυχές να δουν το φως, να δουν τον Ήλιο που τόσο λάτρεψε ο Robert Brasillach.

The Stormtrooper 

Κάτοικοι υποδέχονται λαθρέποικους

Kάτοικοι του χωριού Κλάουζνιτς στην ανατολική Γερμανία επιφυλάσσουν μια θερμή υποδοχή στους νεοαφιχθέντες ''πρόσφυγες", φωνάζοντας ''Εμείς είμαστε ο Λαός". Οι "πρόσφυγες" δύσκολα κρύβουν τη συγκίνησή τους και ξεσπούν σε λυγμούς. Οι αστυνομικοί αναγκάζονται να κατεβάσουν από το λεωφορείο με τη βία τους τρομοκρατημένους Ασιάτες, ώστε να τους πάνε στο κέντρο φιλοξενίας.

 

 

 The Stormtrooper

Αστυνομικοί σκοτώνουν τον σκύλο ενός συντρόφου

 

Τις πρωινές ώρες της Πέμπτης 11 Φεβρουαρίου, αστυνομικοί εισέβαλαν σε περίπου 20 κατοικίες στο Ντόρτμουντ και σε άλλες πόλεις. Οι έρευνες εστιάζονταν στους 18 κατηγορούμενους για την επίθεση σε αστυνομικούς την πρωτοχρονιά 2015-2016. Στα πλαίσια των ερευνών η αστυνομία όχι μόνο έσπασε πόρτες αλλά έριξε και μια χειροβομβίδα κρότου-λάμψης σε σπίτι στο οποίο είχε ήδη πραγματοποιηθεί η έρευνα, ενώ μια ειδική μονάδα της (SEK) πυροβόλησε και σκότωσε έναν σκύλο-τον Όντιν. Πρόσχημα για τις έρευνες αυτές ήταν ο εντοπισμός και η κατάσχεση αποθηκευτικών μέσων, όπως τηλέφωνα και υπολογιστές, στα οποία μπορεί να βρίσκονταν οπτικοακουστικό υλικό από τις συγκρούσεις με την αστυνομία. Αμέσως οι σύντροφοι ανακοίνωσαν την πραγματοποίηση μια πορείας 12  Φεβρουαρίου ενάντια στην αστυνομική βία στην οποία συμμετείχαν περίπου 250 ακτιβιστές. Ακόμη μια φορά οι υπηρέτες του συστήματος απέδειξαν το μίσος τους για μας.

 Σήμερα σκύλους αύριο ανθρώπους

Περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να βρείτε εδώ: DortmundEcho

The Stormtrooper

13-2 Ημέρα μνήμης για τη Δρέσδη

The Stormtrooper

Καρίν Γκαίρινγκ, μια σπουδαία Εθνικοσοσιαλίστρια

Carin Fock

Του Άγγελου Κωνσταντίνου

Μια σπουδαία μορφή του εθνικοσοσιαλισμού, που συμμετείχε ενεργά στον αγώνα του Χίτλερ προς την κατάκτηση της εξουσίας είναι η πρώτη γυναίκα του Χέρμαν Γκαίρινγκ, η σουηδο-ιρλανδικής καταγωγής Κόμισσα Καρίν Φοκ (Carin Fock). Η Καρίν ακολούθησε τον Γκαίρινγκ στη πρώτη μεγάλη συγκέντρωση των SA και άκουγε τις ατελείωτες συζητήσεις για διάφορα θέματα από τις συχνές επισκέψεις του Χίτλερ στο σπίτι τους. Σε ένα γράμμα προς τον γιο της από τον πρώτο της γάμο γράφει: «Ο Αγαπημένος παρουσίασε τον στρατό των πραγματικά νέων Γερμανών του ενώπιον του Φύρερ του και είδα το πρόσωπό του να φωτίζεται βλέποντάς τους να παρελαύνουν. Ο Αγαπημένος έχει δουλέψει πολύ σκληρά με αυτούς, τους έχει εμφυσήσει μεγάλο μέρος της ανδρείας και του ηρωισμού του, και αυτό που παλιότερα ήταν όχλος –και μάλιστα άγριος και μάλλον τρομακτικός, οφείλω να ομολογήσω–  μεταμορφώθηκε σ’ έναν αληθινό Στρατό του Φωτός, μια ομάδα πρόθυμων σταυροφόρων, έτοιμων να βαδίσουν σύμφωνα με τις διαταγές του Φύρερ και να απελευθερώσουν για μια ακόμα φορά αυτήν τη δυστυχισμένη χώρα».[1] 

Στο πραξικόπημα του Μονάχου το 1923 ο Γκαίρινγκ τραυματίζεται βαριά από σφαίρα ενός αστυνομικού και κάποιοι φίλοι ειδοποίησαν την Καρίν, η οποία έσπευσε με γενναιότητα στο πλευρό του Γκαίρινγκ, για να του κρατήσει το χέρι και να σχεδιάσει την απόδρασή του. Τον μετέφερε με το αυτοκίνητο στο Partenkirchen, 112 χιλιόμετρα νότια του Μονάχου, όπου κρύφτηκε στη βίλα ενός πλούσιου Ολλανδού. [2] Την ίδια περίοδο ο Χίτλερ βρισκόταν στη φυλακή Landsberg, η δε Καρίν, που δεχόταν επιθέσεις από κομμουνιστές που της πετούσαν πέτρες στο δρόμο, κάποια από τις οποίες, μάλιστα, της έσπασε ένα κόκκαλο του ποδιού της, εγκαταστάθηκε στο νοσοκομείο για να βρίσκεται κοντά στον Χέρμαν.[3] Σε ένα γράμμα προς τη μητέρα της στις 20 Νοεμβρίου 1923 με ενθουσιασμό γράφει: «Οι μέθοδοι του Χίτλερ μέχρι στιγμής βασίστηκαν στην αξιοπρέπεια και στον ιπποτισμό. Γι’ αυτό έχει τύχει τόσο μεγάλης αγάπης και θαυμασμού και έχει μαζί του όλο τον λαό. … Ο  Χίτλερ είναι ήρεμος, τώρα πια είναι γεμάτος ζωή και πίστη, έπειτα από τις πρώτες ημέρες που ήταν απαθής και αρνιόταν να φάει…»[4] Παρά την φτώχεια που βασάνιζε το ζεύγος Γκαίρινγκ, η Καρίν γράφει στη μητέρα της στις 20 Φεβρουαρίου του 1924 «χίλιες φορές να πεθάνω από πείνα παρά να υπηρετήσω Εβραίο».  Στις 5 Απριλίου  η Καρίν επισκέπτεται τον Χίτλερ στην φυλακή. Αυτός εκεί της αφιέρωσε μια φωτογραφία του και αργότερα της έδωσε σημαντικές οδηγίες για να τις μεταφέρει στον σύζυγο της στο Ίνσμπρουκ: Έπρεπε να έρθει αμέσως σε επικοινωνία με τον Μπενίτο Μουσολίνι. [5]

Η Καρίν ταλαιπωριόταν από χρόνια ασθένεια, αλλά η βεβαρημένη υγεία της δεν την εμπόδισε να αποδεικνύει έμπρακτα την πίστη της στον σύντροφό της και στον Εθνικοσοσιαλισμό. Πέθανε στις 16 Οκτωβρίου 1931 στη Στοκχόλμη. Ο γιός της Thomas παρακολούθησε τον Γκαίριννκ να γονατίζει κλαίγοντας μπροστά στο ανοιχτό φέρετρο στο παρεκκλήσι Edelweiss και στάθηκε δίπλα στον πάτριό του στην κηδεία της μητέρας του.[6]  

Όταν κομμουνιστές βεβήλωσαν τον τάφο της, ο Γκαίρινγκ αποφάσισε να κτίσει στη μνήμη της το «Κάρινχολ», ένα μαυσωλείο δίπλα στη λίμνη. Η 20ή Ιουνίου του 1934 ήταν η ημέρα που είχε ορίσει για τη μεταφορά της σορού της στο Κάρινχολ. Ένα ειδικό τρένο μετέφερε τη σαρκοφάγο διασχίζοντας τη βόρεια Πρωσία από το σουηδικό φέρι μέχρι το σιδηροδρομικό σταθμό όπου περίμεναν την άφιξή της ο Γκαίρινγκ και ο Χίτλερ, και οι δυο  τους και σκυθρωποί. Οι πόλεις και τα χωριά από τα οποία περνούσε το τρένο είχαν πέσει σε βαρύ πένθος. Ομάδες της Χιτλερικής Νεολαίας στέκονταν προσοχή στις αποβάθρες των τοπικών σιδηροδρομικών σταθμών, μέλη του Bund Deutcher Madel (του γυναικείου τμήματος της Χιτλερικής Νεολαίας) είχαν παραταχθεί στις γέφυρες, χαιρετώντας και ραίνοντας με λουλούδια. Οι σημαίες υποστέλλονταν καθώς περνούσε αργά τρένο, και χιλιάδες γυναίκες στέκονταν κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών για να αποτίσουν φόρο τιμής στη νεκρή[7] Ο Γκαίρινγκ είχε καλέσει τους συγγενείς της Καρίν, μαζί με εκατοντάδες διπλωμάτες και πολιτικούς. Κατέβηκε μόνος του με τον Χίτλερ τα σκαλιά του μαυσωλείου. Και οι δυο τους ένοιωθαν θλίψη που δεν πρόλαβε να δει το θρίαμβο των εθνικοσοσιαλιστών, για τον οποίο αγωνίστηκε και στον οποίο πίστευε.[8]

 
Η σχέση της με τον Γκαίρινγκ θεωρείται μια συγκινητική ιστορία δυνατής αγάπης. Το 1945 o Γκαίρινγκ έδωσε εντολή να καταστραφεί το Κάρινχολ, για να μην πέσει στα χέρια των Σοβιετικών.

Από το βιβλίο του Ντέιβιντ Ίρβινγκ «Γκαίρινγκ, ο ισχυρός άνδρας του Τρίτου Ράιχ»

[1] σελ 62, [2] σελ 80, [3] σελ 83, [4] σελ 84, [5] σελ 87, [6] σελ 133, [7] σελ 100, [8] σελ 191

The Stormtrooper

ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΡΙΘΗΚΕ Ο ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ

- Υπάρχουν (μερικοί) δικαστές εις την Ελλάδα-

     Σύμφωνα με νεώτερες πληροφορίες, ο πρόεδρος του Μονομελούς Πλημ/κείου Ρεθύμνου, που αθώωσε τον Γερμανό ιστορικό Ρίχτερ, ο οποίος κατηγορείτο για άρνηση εγκλημάτων του ναζισμού (βλέπε εδώ), έκρινε αντισυνταγματικό το σχετικό άρθρο του αντιρατσιστικού νόμου και αρνήθηκε να το εφαρμόσει. Δηλαδή, ο Πρόεδρος δεν μπήκε καν στην ουσία της υπόθεσης και στον έλεγχο των επιστημονικών πορισμάτων του Ρίχτερ, αλλά έκρινε το άρθρο 2 του ν. 4285/2014 (το οποίο αντικατέστησε το άρθρο 2 του ν. 729/1979) "αντίθετο με το Σύνταγμα και το ευρωπαϊκό δίκαιο" και ως εκ τούτου ανίσχυρο και ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί.

    Μόνο συγχαρητήρια μπορεί να δώσει κανείς στον Πρόεδρο του Δικαστηρίου, διότι μπορεί μεν να εξετέλεσε το καθήκον του, αλλά το έπραξε υπό δύσκολες και πιεστικές συνθήκες (όπως και ο Εισαγγελέας της έδρας, ο οποίος πρότεινε απαλλαγή του Ρίχτερ αλλά με άλλη αιτιολογία) επιδεικνύοντας ανεξαρτησία πνεύματος και θάρρος.

    Το συγκεκριμένο άρθρο που κρίθηκε αντισυνταγματικό είναι το ακόλουθο:

"1. Όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, ιών,επιδοκιμάζει, ευτελίζει ή κακόβουλα αρνείται την ύπαρξη ή τη σοβαρότητα εγκλημάτων γενοκτον εγκλημάτων πολέμου, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, του Ολοκαυτώματος και των εγκλημάτων του ναζισμού που έχουν αναγνωριστεί με αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων ή της Βουλής των Ελλήνων και η συμπεριφορά αυτή στρέφεται κατά ομάδας προσώπων ή μέλους της που προσδιορίζεται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, όταν η συμπεριφορά αυτή εκδηλώνεται κατά τρόπο που μπορεί να υποκινήσει βία ή μίσος ή ενέχει απειλητικό ή υβριστικό χαρακτήρα κατά μίας τέτοιας ομάδας ή μέλους της, τιμωρείται με τις ποινές της παραγράφου 1 του προηγούμενου άρθρου.

2. Αν η πράξη της προηγούμενης παραγράφου τελέστηκε από δημόσιο λειτουργό ή υπάλληλο, κατά την άσκηση των ανατεθειμένων σε αυτόν καθηκόντων, επιβάλλεται φυλάκιση έξι (6) μηνών έως τριών (3) ετών και χρηματική ποινή δέκα χιλιάδων έως είκοσι πέντε χιλιάδων (10.000 - 25.000) ευρώ.»

                                                                                                                                                                   πηγή:Ευρωπαϊκή Αντίσταση

The Stormtrooper

Robert Brasillach, πολιτικά άρθρα

 

Πηγή:Εκδόσεις Θούλη ιστολόγιο

The Stormtrooper

ΕΞΙ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ: ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ

Παρίσι, 6 Φεβρουαρίου 1945, φρούριο Montrouge, ώρα 9.38 το πρωί. Το "Ζήτω η Γαλλία" λες και το μεταφέρει η ριπή που το ακολουθεί, παντού. Το σώμα του μεγάλου εθνικοσοσιαλιστή λογοτέχνη και συντάκτη της εφημερίδας Είμαι παντού, Ρομπέρ Μπραζιγιάκ, κείτεται στο χώμα. Είχε καταδικαστεί γιατί "τα άρθρα του ήταν πιο επικίνδυνα από ένα τάγμα της Βέρμαχτ". Πορεύτηκε περήφανος προς τον θάνατο και παρέμεινε πιστός. Μέχρι το τέλος. Οι σφαίρες της γαλλικής δημοκρατίας δεν σκότωσαν ούτε το έργο ούτε το πνεύμα του. Είναι παντού.

Παρίσι, έντεκα χρόνια πριν από τη δολοφονία του Μπραζιγιάκ: 6 Φεβρουαρίου 1934. Χιλιάδες κόσμου από κάθε γωνιά της πόλης κατευθύνονται προς τη γαλλική Βουλή σε μια μεγαλειώδη συγκέντρωση με βασικά συνθήματα: "Κάτω οι εβραίοι!", "Κάτω η Βουλή!", "΄Κάτω οι κλέφτες!". Θέλουν να καταλάβουν το κοινοβούλιο. Δυστυχώς δεν έχουν οργανωθεί σωστά και, επίσης, οι εθνικιστές αρχηγοί απουσιάζουν, υπάρχει μόνο ο αγνός και επαναστατημένος κόσμος. Η αστυνομία πυροβολεί. 22 νεκροί και ο Έλληνας Cambo Costa μέλος της Action Française ανάμεσά τους. Ο Μπραζιγιάκ (που συμμετείχε) τη χαρακτήρισε "υπέροχη εξέγερση" που γέννησε "την ελπίδα για εθνική επανάσταση".  Ο Λυσιέν Ρεμπατέ είπε ότι "το όνομα των νεκρών έχει γραφτεί στη χρυσή βίβλο της Επανάστασής μας" και ότι οι νεκροί όπως κι εκείνοι στο τραγούδι του Χορστ Βέσσελ είναι "οι σύντροφοί μας που με το πνεύμα τους προχωρούν μαζί μας".

Το χέρι που όπλισε αυτούς που σκότωσαν τον Μπραζιγιάκ και αυτούς που σκότωσαν τους μαχητές του 1934 ήταν το ίδιο, γιατί ο εχθρός ενάντια στον οποίο πολέμησαν ήταν ο ίδιος. Είναι ο ίδιος αιώνιος εχθρός.

Πηγή: Ευρωπαϊκή Αντίσταση

The Stormtrooper

Εθνικοσοσιαλιστικές πολιτοφυλακές

                                                                                                                                                                    

                                                                                                                                                                 

                                                                                                                                                                   

                                                                                                                                                                   

 πηγή                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        Τhe Stormtrooper            

Αντιμεταναστευτική πορεία στην Ουκρανία

Στις 22 Ιανουαρίου, την μέρα της ενότητας της Ουκρανίας, εκατοντάδες ακτιβιστές του Αζόφ και άλλων οργανώσεων πραγματοποίησαν μια πορεία εναντίον των εγκλημάτων των μεταναστών στην Ουκρανία. Αν και επρόκειτο για μεμονωμένο περιστατικό, η πορεία ηταν επίσης προς συμπαράσταση όλων των Ευρωπαίων πατριωτών οι οποίοι έχουν το θάρρος να δράσουν εναντίον της μάστιγας των ''προσφύγων" στην Ευρώπη.

Τον Δεκέμβριο του 2015 περίπου 13 ξένοι απήγαγαν, κακοποίησαν και βίασαν δύο νεαρές Ουκρανίδες 11 και 12 χρονών στο Ivano-Frankivsk. Οι δράστες ήταν ξένοι φοιτητές ενός πανεπιστημίου στην πόλη αυτήν. Χάρη στις δραστηριότητες του κοινωνικού σώματος του συντάγματος Αζόφ η αστυνομία επιτέλους άρχισε να ερευνεί το έγκλημα και έχει ήδη συλλάβει δύο από τους δράστες. Η πορεία κατευθύνθηκε προς την εστία όπου διαμένουν οι ξένοι φοιτητές του εθνικού πανεπιστημίου της πόλης.

Ο κύριος σκοπός της εκδήλωσης ήταν να καταστεί σαφές στον εχθρό ότι οι Ουκρανοί δεν θα ανεχτούν εγκλήματα μεταναστών στην χώρα τους. Συγκεκριμένα οι συμμετεχόντες κρατούσαν ένα πανό με την επιγραφή ''Να θυμάσαι ξένε-ο Ουκρανός είναι αφέντης εδώ!"

Πηγή: Reconquista

Τhe Stormtrooper