Μέσα από τα γερμανικά και σοβιετικά αρχεία
Για πρώτη φορά στην ελληνική ιστοριογραφία παρουσιάζεται μια ξεχασμένη και τραγική σελίδα του Β’ Π.π: Η εθνοκάθαρση των γερμανικών πληθυσμών της Ανατολικής Ευρώπης και ο εξαπονδρισμός τους από τις πατρογονικές τους εστίες.
Στις αρχές του 1945, ο Σοβιετικός Στρατός μέσα στη δίψα του για εκδίκηση έδειξε το πιο ωμό του πρόσωπο. Σχεδόν 2.000.000 Γερμανίδες βιάστηκαν ενώ χιλιάδες Γερμανοί, ανάμεσά τους πολλά παιδιά, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν με ξιφολόγχες και με μια σφαίρα στο κεφάλι. Η άκρως εμπεριστατωμένη και εξονυχιστική μελέτη του ιστορικού-συγγραφέα Ιάκωβου Χονδροματίδη, αποτελεί ένα τολμηρό πόνημα που οδηγεί σε αναθεώρηση θέσεων και απόψεων ενώ αποδεικνύει τη σοβιετική βαρβαρότητα και τη συμμαχική ευθύνη.
Τέλος, η έκδοση συνοδεύεται από πλούσια ελληνική και ξένη βιβλιογραφία, αδημοσίευτο φωτογραφικό υλικό και μαρτυρίες πρωταγωνιστών.
''Όταν, το καλοκαίρι του 1944, οι Σοβιετικοί εμφανίστηκαν στις ανατολικές όχθες του Νάρεβ, απειλώντας να αποκόψουν την Ανατολική Πρωσία από το υπόλοιπο Ράιχ, οι Γερμανοί επιστράτευσαν 65.000 ανθρώπους για να κατασκευάσουν μια σειρά αμυντικών έργων, τα οποία στη συνέχεια αποδείχθηκαν μάταια. Ο αντιστράτηγος Γκουντέριαν, που την περίοδο εκείνη είχε αναλάβει καθήκοντα αρχηγού Γενικού Επιτελείου Στρατού, προσπάθησε να πείσει τον Χίτλερ να αποσύρουν τις κύριες γερμανικές δυνάμεις από την προκεχωρημένη ζώνη άμυνας και να τις μεταφέρουν σε θέσεις πιο πίσω, έξω από το βεληνεκές των σοβιετικών όπλων. Οργισμένος ο Χίτλερ απέρριψε τις προτάσεις του, δηλώνοντας: «Δεν τίθεται ζήτημα! Δεν μπορούμε να θυσιάσουμε χωρίς μάχη στον εχθρό είκοσι χιλιόμετρα!» Μερικούς μήνες αργότερα, η Πρωσία, η ιστορική καρδιά της Γερμανίας, θα διαμελιζόταν για πάντα.
Οι πρώτες μαρτυρίες των Γερμανών προσφύγων ήταν συγκλονιστικές. Μιλούσαν για έναν εχθρό απάνθρωπο και εκδικητικό, ο οποίος λήστευε, βίαζε και σκότωνε δίχως διάκριση. Ένας φανατικός Σοβιετικός συγγραφέας, ο εβραϊκής καταγωγής Ηλίας Έρενμπουργκ, διακήρυξε το μίσος του σε μια προκήρυξη κατά των Γερμανών: «Στρατιώτες του Ερυθρού Στρατού… σκοτώστε, σκοτώστε. Στη γερμανική φυλή δεν υπάρχει τίποτα το καλό. Ακολουθήστε τις παραινέσεις του συντρόφου Στάλιν. Σκοτώστε για πάντα το φασιστικό θηρίο μέσα στη φωλιά του! Βιάστε τις Γερμανίδες και ταπεινώστε τη φυλετική τους υπερηφάνεια… Σκοτώστε. Σκοτώστε, ένδοξοι στρατιώτες του Ερυθρού Στρατού».
Στις 24 Ιανουαρίου 1945, ο στρατηγός Χόσμπαχ (Hossbach) και περισσότεροι από 300.000 άνδρες της 4ης Στρατιάς εγκατέλειψαν την Ανατολική Πρωσία και υποχώρησαν δυτικότερα. Το χιόνι που στροβιλιζόταν, έκρυβε τις σοβαρές αδυναμίες της γερμανικής άμυνας. Ωστόσο, ο συνήθως καχύποπτος στρατηγός Γκουντέριαν έγραψε, με κάποια δόση αισιοδοξίας: «Αν ο Φύρερ πετύχει να αναστρέψει την παλίρροια των γεγονότων – και είμαι σταθερά πεπεισμένος ότι μια ημέρα θα έλθει η ευκαιρία για κάτι τέτοιο – τότε δεν θα είναι απλώς ο άνθρωπος του αιώνα, αλλά ο άνθρωπος της χιλιετίας». Πρόσκαιρες γερμανικές ανακτήσεις εδαφών στην Ανατολική Πρωσία είχαν ως αποτέλεσμα τη σύνταξη εκθέσεων για τη μοίρα των Γερμανών που δεν είχαν δραπετεύσει εγκαίρως. Η ήττα προδιαγραφόταν σίγουρη σε όλους, εκτός από όσους πίστευαν φανατικά στον Χίτλερ.''
Το βιβλίο ''Η ξεχασμένη εθνοκάθαρση των Γερμανών στην Ευρώπη (1944-1945)'' μπορείτε να το βρείτε εδώ
The Stormtrooper
